การปฏิวัติ
เพื่อ เข้าใจปัญหาการเปลี่ยนแปลง ประการแรกนั้นจำต้องเข้าใจกระบวนการนึกคิดและธรรมชาติของความรู้ นอกจากว่าเราพิจารณาประเด็นนี้อย่างลุ่มลึก แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ก็แทบไม่มีความหมายเลย เพราะการเปลี่ยนแปลงซึ่งอุบัติขึ้นที่ผิวนอก คือ การสืบต่อสิ่งต่างๆ ที่เรากำลังพยายามเปลี่ยนแปลงให้คงอยู่สืบต่อไป การปฏิวัติที่เคยเกิดขึ้นทุกครั้งเพื่อเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ระหว่าง มนุษย์ เพื่อสร้างสังคมที่ดีกว่าหรือชีวิตที่แตกต่างออกไป โดยผ่านลำดับขั้นตอนของกาลเวลา พฤติกรรมผิดๆ ที่การปฏิวัติหวังจะกำจัด ยังคงหวนกลับมาในรูปโฉมใหม่พร้อมกับกลุ่มคนที่ต่างไป กระบวนการเดิมยังคงดำเนินสืบไป เราเริ่มต้นเพื่อเปลี่ยนแปลง เพื่อก่อให้เกิดสังคมที่ไร้ชนชั้น แต่เมื่อผ่านกาลเวลาและแรงกดดันจากเหตุแวดล้อมต่างๆ การณ์ก็กลับเป็นว่าบุคคลกลุ่มอื่นตั้งตัวขึ้นเป็นชนชั้นสูงใหม่ การปฏิวัติที่มีมาไม่เคยเกิดขึ้นจากรากเหง้าเบื้องลึกโดยแท้จริง
- พูดครั้งที่ 2, 17 กุมภาพันธ์ 2503, กรุงนิวเดลลี ประเทศอินเดีย
บุคคล ที่รู้สึกกับโลกอย่างแรงกล้าและเห็น ความจำเป็นที่ต้องเปลี่ยนแปลง เขาต้องเป็นอิสระจากงานทางการเมือง อีกทั้งเป็นอิสระจากบทบัญญัติทางศาสนา และ ศาสนประเพณี นั่นหมายความว่าเป็นอิสระจากแอกของกาลเวลาและภาระหนักของอดีต เป็นอิสระจากการกระทำทั้งมวลที่เกิดจากแรงปรารถนา นี่คือการเป็นมนุษย์คนใหม่ มีเพียงสิ่งเหล่านี้เท่านั้นที่เป็นการปฏิวัติทางสังคม จิตใจ และ แม้แต่การปฏิวัติทางการเมือง
- มนุษย์ต้องเปลี่ยนแปลงตนเอง...ด่วน เล่ม 2
จง สนใจกับการเปลี่ยนแปลงแบบถอนรากถอนโคน อันเป็นการปฏิวัติเปลี่ยนแปลงทั้งหมดอย่างสมบูรณ์ มีเพียงสิ่งเดียวที่น่าจะเรียกว่าการปฏิวัติ คือ การปฏิวัติในหมู่มนุษย์เรา และในความเป็นมนุษย์ นั่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เราให้ความสำคัญ การปฏิวัติเยี่ยงนี้ ไม่มีแผนงาน ไม่มีอุดมการณ์ หรือ แนวคิดแบบสังคมยูโทเปีย เราต้องมองดูสภาพความสัมพันธ์จริงๆ ของมนุษย์ แล้วเปลี่ยนแปลงมันอย่างถอนรากถอนโคน เช่นนี้จึงจะเป็นของจริง
- มนุษย์ต้องเปลี่ยนแปลงตนเอง...ด่วน เล่ม 1
เรา แต่ละคนมีส่วนรับผิดชอบต่อสงครามทุกครั้ง เพราะว่าความก้าวร้าวในชีวิตของเรา ชาตินิยมของเรา ความเห็นแก่ตัวของเรา ความลำเอียงของเรา อุดมคติของเรา สิ่งทั้งหมดนี้ล้วนแบ่งแยกพวกเราออกจากกัน และต่อเมื่อเราตระหนักถึงสิ่งนี้อย่างแท้จริง เช่นเดียวกับที่เราซึมซาบความหิวหรือความเจ็บปวด ต้องเข้าถึงมันจริงๆ มิใช่สักแต่คิดนึกเอา นั่นเองคุณและผมได้ร่วมรับผิดชอบต่อความยุ่งยากทั้งมวลที่ปรากฏอยู่ ความทุกข์โศกที่มีอยู่ทั่วทั้งโลกนี้เรามีส่วนกระทำขึ้นด้วยในชีวิตประจำวัน ของเรา และเราเป็นส่วนหนึ่งในสังคมที่โหดร้าย ที่มีแต่สงคราม การแบ่งแยก ความร้ายกาจ ความรุนแรง และ ความละโมบ เมื่อเราตระหนักเช่นนี้เท่านั้น เราจึงจะทำอะไรได้
- อิสรภาพเกิดขึ้นเมื่อคุณไม่รู้ หน้า 5-6
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น