ชีวิตตะเกียกตะกาย
หาความหมายอย่างเคว้งคว้าง
ตราบเท่าที่หนทาง
ทุกแห่งเห็นจะเป็นจริง
ยากจนจนเจียนตาย
ค่าของขายขึ้นทุกสิ่ง
รายได้กลับต่ำดิ่ง
ชีวิตยิ่งตะเกียกตะกาย
ส่ำสัตว์ระส่ำเหตุ
เกิดอาเพศถล่มทลาย
ฝนฟ้าแผ่ขยาย
ขยับย้ำจนน้ำนอง
เรือลอยแล่นลอยลำ
เพลี่ยงพลิกคว่ำสยดสยอง
ซากศพซ้อนก่ายกอง
นักศึกษาจึงเสดสา
แก๊สถังก็ถั่งไหล
เป็นฟอนไฟท่วมเมืองฟ้า
คนดับดิ้นต่อตา
เมืองอมรเป็นเมืองมาร
เครื่องบินสะบัดบิ่น
พุ่งลงดินอย่างห้าวหาญ
เศษศพเละแหลกราน
ไม่มีสิทธิ์ตะเกียกตะกาย
โน่น...หมาเกิดเป็นคน
คนสับสนตาลุกตาลาย
ธูปเทียนรีบทำไหว้
ขอให้ลูกถูกหวยเบอร์
สุวิทย์ โสนารถ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น