หนึ่งอิสรชนแล้วรึ- เจ้านกทั้งมวล
ที่เวียนฟ้อนร่อนวนเหนือบุปผชาติ
สาดตาหาแหล่งอาหารแห่งเผ่าพันธุ์
โอ้เจ้าวิหคหลงฟ้า
แตะแต้มสีสัน แตกต่างกายา
เป็นต่างความฝันคนธรรมดา
เหมือนว่ามาร้องทุกข์
เสพเสน่หา-อันใด
จึ่งมีความตั้งใจสูงสุด
กะเทาเปลือกคติธรรมสมมุติ
แปลกภูเขา แปลกฟ้าและมหาสมุทร
มาด้วยยุทธการแห่งดวงใจ
มาดื่มกินอะไรบนปฐพีแห้งแล้ง
ราวจะมาประกอบวีรกรรม
โอ้อิสรชน-เด็กน้อย
แตกเนื้อคำถ้อยวิจิตร
พลิกฟ้า พลิกแผ่นดินและชีวิต
ขอเจ้านกฝูงใหม่จงโบกบินไปเหนืออิสรภาพ
ไม่กลับมา..
ดิเรก นนทชิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น