++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2551

บางทฤษฏีบทของสัจพจน์โลก

1.สามัญชนคนหนึ่งซึ่งโง่เขลา
หลังแก้วเหล้าแกล้มโศกดูโลกไหม้
คัมภีร์โลกเปิดอ่านจนกร้านใจ
ต้องสรุปให้ได้ในวันนี้

2.คนคือสัตว์หลายเซลล์เล่นหลายบท
ไส้หลายขดซ่อนในไว้ซ่อนขี้
ละเลงโลกด้วยศัพท์สิ้นอัปรีย์
พ่นคัมภีร์แต่นำพาความสามานย์

ศพอักษรนอนดิ้นก่อนสิ้นชาติ
รอยพิฆาตดาษเลือดซึ่งเดือดพล่าน
เซลอักษรโศกร่ำร้อยตำนาน
การล้างผลาญระห่ำประจำพันธุ์

ในนามความเที่ยงธรรม-ฉันฆ่าท่าน
โดยประการเดียวกัน-ท่านฆ่าฉัน
โดยทฤษฏีของเรา-เราฆ่ากัน
เทพกระสันเล็งเป้าสั่งเราลุย

ผู้แพ้ล่มจมล้าใต้ฝ่าเท้า
คือเศษเถ้าถูกถมถ่มถุย
ผู้หวังรอดกราบกราดคือทาสทุย
เกียกตะกุยอำนาจ-ไอ้ชาติคน!

ดุลยภาพ อาบเลือดถูกเชือดซ้ำ
โลกคะมำถูกทุบถองใครพองขน
หัวหางสิ้นยังกินกลางตลอดตน
คงเลือดข้นอาบโลกซึ่งโยกแกน

หมึกรักหล่อเลี้ยงฤดีไม่กี่หน้า
หมึกเลือดตราซาตานพิมพ์ล้านแผ่น
รอยหินเถื่อนเลื่อนฐานคอมพิวฯ แทน
วันพิมพ์แท่นโลกันต์-โลกบรรลัย

3.สามัญชนคนเขลาก่อนเมาฟุบ
บ่นสรุปบนธารเลือดซึ่งเดือดไหล
คัมภีร์โลกแบะถ่างแสนกว้างไกล
ที่ไหนได้แคบเพียงอรรถคำ "บัดซบ"

  วิเวก กาญจน์กมุท

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น