พงา เผ่าเพลงขลุยไพร พร่างพร้อง
ไพบูลย์ เบิกอำไพ ไพรเสนาะ
เสนาะสนั่นสำเนียงซร้อง
เสียดฟ้าสรรเสริญ
คมคำคมความคิด
คมลิขิตให้ขีดเขียน
เพียรแท่งจากลำเทียน
เสมอจ้าเทียบตะวัน
ผิวแผ่วจากพงไพร
วิเวกหวานถึงสวรรค์
จำเนียรกาลจำนรรจ์
ร้อยขดานทั่วแผ่นดิน
พนมทวนพนมธรรม
เพื่อเจียรจำได้ดั่งจินต์
จารได้ดังใจถวิล
ไพเราะร่ายทุกสายธาร
ไข่มุกบนจานหยก
วณิพกก็ผ่านพาล
รอยยิ้มริมแก้วกาญจน์
รื่นระบายระบำรำ
ฟ้อนกายประคองกร
สลับซ้อนสลวยคำ
โชติชื่นและชุ่มฉ่ำ
ศิลปินแห่งชาติไทย
คมสันต์ พงษ์สุธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น