ใจจึงทน แกร่งนักกับรักได้
แกร่งกับความผันแปรไม่แน่ใจ
แกร่งต่อใครหลายคนบนเส้นทาง
จะต้องฝ่ากี่ขวากหนามคอยตามทิ่ม
กี่รอยยิ้มเย้ยเยาะเพราะถากถาง
กี่ความฝันผ่านมาแล้วพร่าพราง
กี่หนทางที่สับสนด้วยกลลวง
จะต้องหลั่งน้ำตารดกี่หยดเล่า
ใจของเจ้าจึงชินรักที่หนักหน่วง
กี่ความช้ำจึงชาชินลิ้นคนลวง
หรือต้องอยู่ในบ่วง นี้ทั้งชีวิต
สีตะวัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น