Theขี้ฝุ่นริมทาง
วันอาทิตย์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2555
" ทุกข์ท่วมทับ จึงเห็นคุณค่าธรรม "
พระไพศาล วิสาโล - Phra Paisal Visalo
18 ชั่วโมงที่แล้ว
" ทุกข์ท่วมทับ จึงเห็นคุณค่าธรรม "
นิรมล นามสุโพธิ์ - ทำไมคนเราเวลาทุกข์ ถึงต้องเข้าวัดค่ะ เวลาสุขทำไมไม่เข้ากัน อยากเห็นคนไทยรักกัน แต่ในครอบครัวยังทะเลาะกันเรื่องสี
พระไพศาล วิสาโล - คนเราส่วนใหญ่จะเข้าวัดก็ต่อเมื่อมีแรงผลัก ซึ่งมักจะได้แก่ความทุกข์ (เช่นเดียวกับการเรียนหนังสือ ออกกำลังกาย ผู้คนจะทำก็ต่อเมื่อมีแรงผลัก เช่น กลัวถูกพ่อแม่ทำโทษ หรือโดนโรคภัยไข้เจ็บคุกคาม) หากไม่มีความทุกข์เป็นแรงผลักก็ไม่อยากเข้าวัดหรือปฏิบัติธรรม เพราะเป็นเรื่องที่ไม่สนุกหรือดึงดูดใจ (ตรงนี้พูดโดยตัดประเด็นเรื่องพระทำตัวไม่น่าศรัทธาเลื่อมใสไปก่อน) ขณะเดียวกันเวลามีความสุข ก็ไม่เห็นประโยชน์ว่าจะเข้าวัดไปทำไมในเมื่อฉันก็มีความสุขดีอยู่แล้ว แต่เขาลืมไปว่าแม้วันนี้มีความสุข แต่ไม่ได้หมายความว่าพรุ่งนี้จะยังสุขอยู่
วันนี้สุขภาพดี พรุ่งนี้อาจป่วยก็ได้ วันนี้ธุรกิจรุ่งโรจน์ พรุ่งนี้ธุรกิจอาจล้มละลาย วันนี้ครอบครัวราบรื่น แต่พรุ่งนี้ครอบครัวอาจแตกแยก ยังไม่ต้องพูดถึงคนรักที่วันนี้ยังอยู่ แต่พรุ่งนี้อาจล้มหายตายจากไป จำเพาะคนที่ตระหนักถึงความไม่แน่นอนของชีวิต เห็นความไม่เที่ยงของสุขที่มีอยู่ จึงจะตระหนักถึงความจำเป็นในการเข้าหาศาสนาหรือปฏิบัติธรรม แต่ส่วนใหญ่แล้วมักเพลิดเพลินในความสุขจนประมาท มองไม่เห็นความเป็นอนิจจังของชีวิตและโลก จึงไม่คิดจะเตรียมพร้อม จะตื่นตัวก็ต่อเมื่อภัยมาประชิดตัว แต่ถึงตอนนั้นก็อาจสายไปก็ได้ คือโดนทุกข์ท่วมทับปางตาย ถึงตอนนั้นจึงค่อยเห็นคุณค่าของธรรมและนึกถึงศาสนาขึ้นมา
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น