............................................................
มนุษย์ส่วนใหญ่มักจะแสวงหาสิ่งที่ไร้สาระ
ซึ่งไม่สามารถนำติดตัวไปเป็นประโยชน์ในภพเบื้องหน้า
แต่สิ่งที่เป็นสาระของชีวิตที่นำติดตัวไปได้ กลับไม่ให้ความสำคัญ
ทั้งนี้เนื่องจากความรู้ยังไม่สมบูรณ์
แม้บางคนรู้แต่ก็ไม่ได้ลงมือทำอย่างจริงจัง
เพราะฉะนั้น ผู้มีปัญญาจะต้องให้ความสำคัญ
กับการปฏิบัติธรรมให้มาก ๆ
เพราะสิ่งนี้คือสาระที่แท้จริงของชีวิต
ที่จะทำให้ได้เข้าถึงสิ่งที่มีอยู่จริงภายใน
การปฏิบัติธรรม
คือ กรณียกิจที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์
เป็นสิ่งที่จะทำให้ได้บรรลุเป้าหมายของชีวิต
เป็นงานที่ทำให้เราได้รู้จักตัวเองและแผนผังชีวิตของเรา
ดังนั้น การปฏิบัติธรรมเราควรทำทุกวัน อย่าให้ขาด
และทำควบคู่กันไปกับการทำมาหากินหรือในภารกิจต่าง ๆ
ให้ภารกิจกับจิตใจไปด้วยกัน เศรษฐกิจต้องคู่ไปกับจิตใจ
เราแสวงหาทรัพย์มาเพื่อเอาไว้หล่อเลี้ยงสังขาร
และนำมาสร้างบารมี
เราจะต้องรู้จักหลักของชีวิตและทำความเข้าใจว่า
อะไรคือภารกิจหลัก อะไรคือภารกิจรอง
ภารกิจหลักคือการปฏิบัติธรรม นอกนั้นคือภารกิจรอง
เพราะฉะนั้น เราจะต้องให้ความสำคัญกับภารกิจหลักให้มาก ๆ
เพราะสิ่งนี้คือกรณียกิจที่เป็นเป้าหมายชีวิตของเรา
6 พฤษภาคม พ.ศ. 2544
เมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม 2 หน้าที่ 32
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น