++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอาทิตย์ที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2555

มาเป็นนักการเมืองกันเถอะ

เมื่อหลายสิบปีก่อนตั้งแต่สมัยเด็กๆผมใฝ่ฝันที่จะรับใชชาติเป็นอย่างมาก วันนี้ผมจึงเสนอตัวรับใช้ประเทศสารขันธ์ประเทศของเรา
เพราะปัจจุบันผมมีรายได้จากการงานมากพอที่จะเลี้ยงชีพชอบแล้ว และธุรกิจของผมเองก็อยู่ตัวแล้วสามารถเลี้ยงคนในครอบครัวได้หมดแล้ว และยังมีอัตราที่จะเติบโตเจริญต่อไปอีกมาก ถึงไม่ใช่ก้าวกระโดดก็ตาม
มีผู้คนจำนวนหนึ่งในแผ่นดินที่ทำประโยชน์ให้มวลชนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยมาก มาย ผมเห็นกับตาดูมากับใจมาชั่วชีวิต ก็เลยซาบซึ้งใจในบุณคุณของท่านเหล่านี้ ผมก็เลยคิดว่าสักวันหนึ่งหลังจากภารกิจเริ่มเบา

บางลง ผมจะได้ทำอะไรที่จะเป็นประโยชน์เพื่อส่วนรวมบ้าง
ถึงแม้ผมจะมาจากครอบครัวที่ยากจน แต่ก็ได้รับการศึกษามาเป็นอย่างดีได้ทุนการศึกษามาตลอด ภายหลังจบการศึกษามาแล้ว ก็ได้ใช้ความรู้ความสามารถทำงานที่ดีๆในธุรกิจหลากหลายที่ท้าทาย สุดท้ายก็ลุล่วงไป

ด้วยดี
การศึกษาจากระบบที่พากเพียรเรียนมา เพราะไม่ได้ซื้อหาใบประกาศนียบัตรมาติดฝาบ้านและเพื่อผลอย่างอื่นๆ จึงได้นำความรู้มาใช้ในการประกอบกิจการงานไปมากต่อมาก อีกทั้งผมยังมีโอกาสได้บวชเรียนและ

ศึกษาพระธรรมในใต้ร่มพระพุทธศาสนา จนซาบซึ้งใจในผ้าเหลือง และตั้งใจว่าจะถือศีลห้าตลอดชีวิต เพราะคิดว่าไม่ลำบากอะไรเลยกับการไม่เบียดเบียนใครและไม่เบียดเบียนตนเอง ทั้งกาย วาจา ใจ
ศีลห้าที่ครูบาอาจารย์ท่านแปลว่าปกติ ผู้ถือศีลห้าย่อมเป็นผู้ปกติโดยสุจริต และได้เพาะบ่มความเห็นชอบจากการเรียนรู้ในอริย์สัจ เทิดทูนเรื่องกรรม และสรรเสริญพรหมวิหารสี่อย่างแน่วแน่ ถือได้ว่าตนเองเป็นผู้มี

การศึกษาทั้งทางโลกและทางธรรม และมีสัมมาทิฎฐิหรือความเห็นชอบ
ในยามที่ว่างจากการงานและปัญหาต่างๆก็จะปฎิบัติธรรม เจริญสมาธิหรือสมถกรรม ฐาน และฝึกสติให้รู้เท่าทันอารมณ์และความคิดอยู่เนืองๆ มุ่งละความชั่วประพฤติดี หรือมีดำริชอบ ที่เรียกว่ามีสัมมาสังกัปปะหรือ

ใฝ่ดี
และจากการงานที่ทำอยู่ ต้องติดต่อผู้คนมากมายอีกทั้งมีบริวารมาก ทำให้ต้องพูดจาให้ไพเราะ นอบน้อมถ่อมตน เพราะเห็นจริงตามหลวงพ่อว่า ให้มีสัมมาวาจา หรือวาจาชอบ
ไม่คิดเบียดเบียนหรือทำชั่วแต่อย่างใด กระทำแต่สิ่งที่ถูกเป็นสัมมากัมมันตะหรือการงานชอบ
ดำเนินอาชีพถูกต้องตามทำนองคลองธรรมและกฎหมาย เป็นสัมมาอาชีวะ
มีความพากเพียรกล้าหาญที่จะเดินบนทางสายกลางที่เรียกว่ารู้จักพอเพียง คือมีสัมมาวายามะ
มีความระลึกรู้ถูกต้อง ระลึกรู้ถึงแต่ในสิ่งที่เกื้อหนุนปัญญาที่แทงตลอดอวิชชาหรือความไม่รู้ที่ครอบงำอยู่ที่เรียกว่าสัมมาสติ
และมีความตั้งใจมั่นในสิ่งที่ทำทุกเรื่อง และทำให้อาการของใจรวมเป็นเป็นจุดเดียวกัน กล้าแข็งพอที่จะให้เกิดปัญญา ทำการแทงตลอดกับอวิชชาหรือความไม่รู้ได้ และยังนำมาเป็นการพักผ่อนของใจ ซึ่งเหมือนกับลับ

ปัญญาให้แหลมคมอยู่เสมอ
หรือจะสรุปให้ง่ายเข้าว่าชีวิตหลังจากบวชเรียนมาแล้วก็เดินอยู่บนทางสายกลางหรืออริยมรรคที่มีองค์แปดก็ได้ ในการเจริญศีล สมาธิ ปัญญาอยู่เสมอๆ
เมื่อดำเนินชีวิตเช่นนี้มาหลายปีและได้พบความสุขอันประณีตต่างๆ จึงอยากแบ่งปันความสุขนี้ให้บุคคลอื่นโดยการชักชวน และเผมเห็นว่าวิธีชักชวนที่น่าจะคุ้มค่าที่สุดก็คือสมัครเป็น ตัวแทนของปวงชน เป็นนักการ

เมืองของท้องถิ่น เพื่อขยายแนวทางแห่งการปฎิบัติให้เข้าสู่จิตใจของปวงชน ในยุคปรมาณุที่เต็มไปด้วยกิเลสบนกองวัตถุ
ดัชนีชี้นำความสุข จะเป็นตัววัดความเจริญก้าวหน้าของประเทศแทนดัชนีผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ หรือGDPที่นักการเมืองสมัยนี้ชอบยกขึ้นมาประกาศอ้างผลงาน แต่ไม่ได้คำนึงถึงคุณภาพชีวิตของผู้คนใน

ประเทศเลย
ความสุขที่ว่าต้องเป็นความสุขถ้วนหน้า โดยเป็นฐานสำคัญในการปฎิบัติธรรม ทุกคนจะไม่แบ่งชั้นวรรณะจากความมั่งคั่งหรือร่ำรวย แต่ทุกคนจะวัดความมั่งคั่งจากความสุขและความดี
ต่อไปประเทศสารขันธ์จะผลิตอะไรๆก็ตาม ให้มาก ใช้และเก็บอย่างพอเพียง ที่เหลือนำไปเจือจานถ้วนหน้า เพราะทุกคนที่เกิดมาในผืนแผ่นดินล้วนเคยเป็นเสมอญาติหนรือยิ่งกว่าญาติในชาติก่อนๆหน้านี้ ที่จำกันไม่ได้

แต่ได้ก่อกรรมร่วมกันจึงได้มาเกิดร่วมกันอีกในสารขันธืประเทศนี้
ความปรองดองในประเทศสารขันธ์จะสูงกว่าประเทศไหนๆในโลก เพราะทกุกคนหันหลังให้กับสิ่งจอมปลอม การโฆษณาประชาสัมพันธืที่เกินจริง ประโยชน์ของส่วนรวมมาก่อนประโยชน์ส่วนตัว เพราะทุกคนมีความ

เกรงกลัวและละอายต่อบาปหรืิอมีหิริและโอตัปปะสูงมาก
การทุจริตคอรัปชั่นที่เป็นปัญหาเรื้อรังของประเทศมานาน ก็จะหายไปหมดสิ้น เพราะทุกคนรู้ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือลมหายใจ และการเดินทางออกจากทุกข์ เพราะการเกิดมาเป็นคนหรือมนุษย์นี้แสนยาก เกิดพลาดท่าไป

เกิดในอบายที่แปลว่าที่ๆหาความเจริญไม่ได้ อันมีภูมิทั้งสี่คือ นรก เดรัจฉาน เปรต อสูรกายจะยุ่งยากและเสียเวลาอีกหลายภพหลายชาติกว่าจะกลับมาเป็นคนได้อีก และแสนยากที่จะได้พบพระพุทธศาสนา
การหาเสียงของผมดำเนินมาถึงช่วงสุดท้ายของการเลือกตั้งแล้วครับท่านผู้สื่อข่าว คะแนนยังนำคู่แข่งอย่างมาก และมีสิทธิ์หรือแนวโน้มที่จะได้เข้ามาบริหารประเทศแล้วต่อไปประเทศเของราพุทธศาสนาจะรุ่งเรืองที่

สุดในโลก ผู้คนก็จะมีความสุขที่สุดในโลก เพราะรู้จักทุกข์ และหนทางแห่งการหลุดพ้นไปจากทุกข์แล้ว
"ปัง ปัง ปัง" เสียงปืนดังขึ้นมาสามนัด แล้วความวุ่นวายก็หวนกลับคืนมาอีก

ธรรมะสวัสดี

ปรีชา

ตามหาแก่นธรรมตอนนี้ผู้เขียนคงประหวัดหรือหวนคิดว่าถ้า...นักการเมืองเป็นเช่นนี้ เราคงเห็นยุคใหม่ในทางโลกกันบ้าง ถ้ามันเกิดขึ้น
แต่ถ้ามันไม่เกิดขึ้นท่านก็น่าจะเป็นนักการเมืองได้เอง โดยเล่นกับตัวท่านเอง สัญญาและสาบานกับตัวท่านเอง ให้เจริญในศีล สมาธิ ปัญญาด้วยตนเอง แล้วภพใหม่ชาติใหม่ก็จะมาสู่ชีวิตของท่านในชั่วลมหายใจเข้า

ออกเท่านนั้นเอง ขอบคุณสำหรับบทความ ว่างๆเขียนมาใหม่นะครับ
สะมะชัยโย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น