ปฏิบัติธรรมแล้ว เห็นความคิดดับได้เร็ว ควรทำอย่างไรต่อ ?

Kriangsak Ketpeng ปุจฉา - นมัสการพระอาจารย์ กระผมได้เคยปรึกษาพระอาจารย์เรื่องการปฏิบัติธรรมครับ ครั้งที่แล้วกระผมได้ฝึกปฏิบัติแบบหายใจเข้าสบาย หายใจออกสบาย พอความคิดเกิดขึ้นกระผมไม่ผลักไส แต่เป็นแค่คนดูครับ ตอนนี้กระผมเลยเพิ่มเวลานั่งนานขึ้น จากครึ่งชั่วโมง มาเป็นหนึ่งชั่วโมง

ปรากฏว่าครั้งนี้ กระผมเห็นความคิดดับเร็วมาก ครั้งที่แล้วเมื่อความคิดเกิดขึ้น มันจะคิดต่อไปจนกว่าจะจบครับ แต่ครั้งนี้เมื่อความคิดเกิดขึ้น พอกระผมรู้สึกว่ากำลังคิดอยู่ ความคิดนั้นก็ดับ พอความคิดดับก็มาอยู่กับลมหายใจอัตโนมัติ และผลอีกอย่างที่เกิดขึ้น ครั้งนี้กระผมรู้สึกตื่น เบิกบาน สมองโล่ง กายเบา และเหมือนจะเห็นแสงด้วยครับ

กระผมอยากขอคำชี้แนะพระอาจารย์ ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับผมนั้น คืออะไร และกระผมต้องทำอย่างไรต่อไปครับ กราบขอบพระคุณพระอาจารย์อย่างสูงครับ

พระไพศาล วิสาโล วิสัชนา - การที่คุณเห็นความคิดดับเร็วมากนั้น เป็นเพราะสติคุณว่องไวขึ้น จึงรู้ทันความคิดได้ รู้เวลาใจไหลออกไปข้างนอก สติก็จะรู้ทันได้ไว และพาใจกลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว ผลก็คือเกิดความรู้สึกตัวขึ้น ความรู้สึกตื่น เบิกบาน สมองโล่ง กายเบา ที่คุณว่านั้น คือ "ความรู้สึกตัว" หรือ "สัมปชัญญะ" ซึ่งเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องจนคุณรับรู้ได้ถึงสภาวะที่เป็นกุศล

คุณควรทำความเพียรต่อไปเรื่อย ๆ โดยตระหนักว่าอาการดังกล่าวสามารถแปรเปลี่ยนได้ วันใดที่คุณไม่รู้สึกเบิกบานโปร่งโล่ง ก็ให้รู้ว่ามันเป็นธรรมดา อย่าได้วิตกหรือเสียใจ เพราะสติสัมปชัญญะนั้นเป็นอนัตตาไม่เที่ยง ขอให้คุณปฏิบัติดังที่ได้ทำต่อไป

นอกจากทำในรูปแบบแล้ว คุณควรประสานการปฏิบัติให้กลมกลืนกับชีวิตประจำวัน คือมีสติหรือรู้สึกตัวในทุกอิริยาบถและทุกกิจกรรม มีอะไรมากระทบก็ให้รู้ทัน มีอะไรเกิดขึ้นกับกายและใจก็ให้รู้เฉย ๆ ไม่ผลักไสต่อต้านหรือไขว่คว้ายึดติด