เพราะการที่หนูไม่ฆ่าสัตว์เพราะหนูกลัวเขามาทำหนู หนูไม่ลักทรัพย์เพราะของๆ หนู หนูก้อหวงคนอื่นก้อต้องหวงของเขาเหมือนกัน ไม่ประพฤติผิดในกามเพราะหนูมองว่าผู้ชายที่นอกใจภรรยาได้ไม่มีศักดิ์ศรีและไม่แมน หนูไม่โกหกเพราะโกหกแล้วจะกังวลมากว่าโกหกอะไรใครไว้ ต้องจำมันทำให้ปวดหัวก็เลยไม่โกหก ยกเว้นเล่นๆขำๆกับเพื่อน ไม่ดื่มสุราหรือสิ่งเสพติดให้โทษ เพราะหนูไม่มีเงินเยอะขนาดนั้น
หนูอยากเรียนถามพระอาจารย์ว่า ที่หนูคิดและทำอยู่ทุกวันนี้มันทำให้หนูรู้สึกว่าเห็นแก่ตัวคือทุกอย่างเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง หนูอยากไม่ฆ่าสัตว์เพราะรักและเมตตาอะไรประมาณนั้นน่ะค่ะ หนูควรวางใจหรือทำอย่างไรคะกับการรักษาศีลในแต่ละข้อน่ะค่ะ กราบขอบพระคุณในเมตตาค่ะ
พระไพศาล วิสาโล วิสัชนา - การที่คุณรักษาศีลเพราะมุ่งประโยชน์ที่จะเกิดแก่ตนเอง หรือเพราะเอาตนเองเป็นที่ตั้งนั้น ไม่ใช่เรื่องเสียหาย เป็นสิ่งที่ดี เพราะทำ ให้ไม่เบียดเบียนผู้อื่น การรักษาศีลแบบนี้เรียกว่า "ปรารภตน" หรือ "อัตตาธิปไตย"
แต่ถ้าจะให้ดีกว่านั้น คุณควรทำเพื่อเห็นแก่ประโยชน์แก่ผู้อื่น หรือนึกถึงผู้อื่นเป็นสำคัญ เช่น ไม่ฆ่าสัตว์ เพราะเห็นว่าสัตว์ทั้งหลายย่อมรักสุขเกลียดทุกข์ หรือเพราะไม่ต้องการทำให้เขาเดือดร้อน
หากคุณรักษาศีลให้มั่นคง จิตใจจะสงบเย็น เป็นสุข เมตตาก็จะบังเกิดขึ้น ทำให้คุณนึกถึงประโยชน์ของผู้อื่นมากขึ้น นี้จะช่วยให้การรักษาศีลของคุณพัฒนาขึ้น คือมิได้เอาตนเองเป็นที่ตั้งเท่านั้น แต่ยังทำเพราะคำนึงถึงประโยชน์สุขของผู้อื่นด้วย
นอกจากนั้นคุณควรทำมากกว่าศีล ๕ เช่น หมั่นให้ทานและช่วยเหลือผู้อื่น การกระทำดังกล่าว (ซึ่งจัดว่าเป็นศีลเช่นกัน) จะช่วยให้คุณนึกถึงผู้อื่นมากขึ้น ส่งผลให้การรักษาศีลของคุณเป็นไปเพื่อประโยชน์สุขของผู้อื่นด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น