++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันเสาร์ที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2554

นิทานเซน ไม่ต่างกัน

เณรน้อยรูปหนึ่ง เกิดความฉงนสนเท่ห์ใจในคาสอนของผู้เป็นอาจารย์เป็นอย่างยิ่ง จึงได้เข้าไป
ถามอาจารย์ถึงในห้องว่า
" อาจารย์ครับ ท่านมักจะอบรมสั่งสอนพวกเราอยู่เสมอว่า ต้องหมั่นฉุดช่วยเวไนยสัตว์ ไม่ว่าจะ
เป็นคนดีหรือคนเลว แต่ผมไม่เข้าใจอยู่อย่างก็คือ ผมมักจะได้ยินชาวบ้านพูดกันอยู่เสมอว่าคนที่เลว
ทรามต่าช้านั้นหาใช่คนไม่ เพราะเขาได้สูญเสียธาตุแท้ของความเป็นคนไปแล้ว ถ้าเป็นอย่างนี้ เรายัง
จะต้องฉุดช่วยเขาอีกหรือไม่ครับ? "
ผู้เป็นอาจารย์มิได้ตอบทันที เพียงแต่หยิบพู่กันขึ้นมาแล้วเขียนคาว่า
" ฉัน " ลงบนกระดาษ แต่ตัวหนังสือนั้นกลับด้านกัน
" นี่อะไร? " อาจารย์ถาม
" ตัวหนังสือครับ! " เณรน้อยตอบ " แต่เขียนกลับด้านกัน "
" เป็นตัวอะไร? "
" ตัว " ฉัน " ครับ"
" ตัวหนังสือ " ฉัน" ที่เขียนกลับด้าน ยังใช่ตัวหนังสือหรือเปล่า? " อาจารย์ไล่เบี้ยต่อ
" ไม่ใช่ครับ "
" ในเมื่อไม่ใช่ตัวหนังสือ แล้วทาไมเจ้าบอกว่ามันเป็นตัว "ฉัน" ล่ะ? "
" ใช่ครับ " เณรน้อยเปลี่ยนคาพูดทันที
"ในเมื่อยังนับเป็นตัวหนังสือแล้วทาไมเจ้าบอกว่ามันกลับด้านเสียล่ะ?"
เจ้าเณรน้อยถึงกับนิ่งงันไม่รู้จะตอบอย่างไร ผู้เป็นอาจารย์ จึงได้กล่าว
ต่อไปว่า
" ตัวหนังสือนั้น ไม่ว่าจะเป็นด้านตรงหรือกลับด้าน ก็ยังเรียกว่าตัวหนังสือ เจ้าบอกว่ามันเป็นตัว
"ฉัน" และยังรู้ว่ามันกลับด้าน นั่นก็เพราะในใจของเจ้ารู้จักตัว " ฉัน " ที่ถูกต้องว่าเขียนอย่างไร "
"ในทางกลับกัน ถ้าหากแต่แรกเริ่มเดิมทีเจ้าไม่รู้หนังสือเลย ต่อให้เขียนคาว่า "ฉัน" กลับด้าน
เจ้าก็ไม่สามารถแยกแยะมันออกได้ยังเกรงว่าหลังจากมีคนบอกกับเจ้าว่านั่นเป็นคาว่า "ฉัน" แล้ว
เมื่อเจ้าไปเจอคาว่า"ฉัน" ที่ถูกต้อง เจ้ากลับจะบอกว่ามันกลับด้านเสียด้วยซ้า!"
อาจารย์หยุดดูสีหน้าลูกศิษย์ก่อนจะพูดต่อไปอีก
" ในทานองเดียวกัน คนดีเป็นคน คนเลวก็ยังเป็นคน สิ่งสาคัญที่สุดอยู่ที่ว่า เจ้าจะต้องรู้จัก
ธรรมชาติเดิมแท้ของคนต่างหาก เมื่อนั้น ต่อให้เจ้าได้พบกับคนเลว เจ้าก็ยังสามารถมองเห็นสิ่งที่ดี
งามในตัวของเขาได้ไม่เพียงเท่านี้ เจ้ายังสามารถโน้มนาจิตเดิมแท้ของเขาออกมาได้อีกด้วย และ
เมื่อจิตเดิมแท้ของเขาปรากฏ การจะฉุดช่วยเปลี่ยนแปลงเขาก็มิใช่เรื่องยากอีกต่อไป "
ในโลกแห่งทวิภาวะนี้
เกิดและตาย ดีและชั่ว ถูกและผิด
สิ่งที่ตรงข้ามกันย่อมดารงอยู่
ผู้ที่ทาลายโซ่ตรวนแห่งอุปาทานแล้วเท่านั้น
จิตใจจึงสงบบริสุทธิ์ไร้ราคี
Page 2
ไม่มีการแบ่งแยก ไม่มีดีชั่ว ไม่มีถูกผิด ไม่มีเกิดตาย
หล่อหลอมเป็นหนึ่งเดียวกับจักรวาล
เป็นอมตะชั่วนิรันดร์....
คั

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น