นึกถึงสมัย ตอนปลายเสียกรุงครั้งที่2
มีผู้รักชาติ มีนางสนม มีทหาร มีพม่าข้าศึก มีพระยาจักรีผู้ทรยศ
พระยาจักรี สุมหัวกับศัตรูชาติ คอยเปิดช่อง
รายงานความเคลื่อนไหวของอยุทธยาให้กับพม่า และเปิดประตูให้พม่าเข้ามา
นางสนม มีหน้าที่วี๊ดว๊าย คอยเพ็ดทูล และ ขัดขวางการดำเนินการของทหารผู้รักชาติ
ผู้รักชาติ ก็อยู่อย่างเป็นเดือดเป็นแค้น มีบางระจันขึ้นมา
ทหารก็ทำหน้าที่อย่างดี ที่สุด ท่ามกลางภาวะการณ์
จากนั้น พม่าก็เข้ามา ทำลายคนไทย ทำลายผู้รักชาติ ทำลายผู้ทรยศเช่นพระยาจักรี
เอานางสนมไปข่มขืน บุกปล้น ขนสมบัติข้าวของออกไป
สุดท้าย มันก็เผาบ้านเผาเมือง ลอกทองคำ เอาเกลือหว่านผืนนาไม่ให้ทำนาได้อีก
ทำทารุณเพื่อให้ชาติไทยไม่มีโอกาส ฟื้นตัวเป็นชาติต่อไป
ตอนนี้พม่าปล้นเมืองก็มีแล้ว
นางสนมวิชาการ ก็มีอีก
พระยาจักรี แตงโม มะเขือก็มีด้วย
การเผาก็เป็นไปเพราะเหตุนี้ แล
อยุทธยาไม่สิ้นคนดี บังเกิดมีพระเจ้าตากสิน ขุนศึกของท่าน รวมถึงผู้กล้า
มากอบกู้บ้านเมือง
และอุปถัมภ์พระศาสนา ทำนุบำรุงบ้านเมืองสืบต่อมา
ประวัติศาสตร์วนกลับมาบรรจบอีกครั้ง คนคิดร้ายต่อชาติก็ยังมี
ผู้รักชาติก็ยังมีเช่นกัน
vvv
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น