++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ผู้กำกับ อเจ๊ย อภิชาติพัง เรื่อง ลุงแม้วระลึกชาติ(แล้วชาติพัง)

ผู้กำกับ อเจ๊ย อภิชาติพัง เรื่อง ลุงแม้วระลึกชาติ(แล้วชาติพัง)
ณ เมืองหลวงที่แสนจะอบอุ่น แสงแดดยามเช้า ยังไม่ลืมหน้าที่ของมัน
มันพร้อมที่จะปลุกมนุษย์ทุกคนให้ลุกจากที่นอนมาทำหน้าที่ของตัวเอง
คนกวาดถนนกำลังกวาดถนน ตำรวจกำลังโบกรถ นักเรียนเดินไปโรงเรียน
ผู้ใหญ่ไปทำงาน..นักการเมืองไปโกง..! เอ้ย---
แต่วันนี้ลุงแม้วของผม..ตื่นสายกว่าทุกวัน
ความฝันเมื่อคืนยังทับตาของเค้าอยู่บนที่นอน ยังเอามือก่ายหน้าผาก
ละลึกถึงความฝันเมื่อคืน ซึ่งยังปนเปกันไปมา สับสน
ลุงแม้วพยายามเรียบเรียงภาพความฝันเป็นฉากเหมือนในสเตอรี่บอร์ด ภาพแรก
คือนักรบโบราณผู้ยิ่งใหญ่ ยืนอยู่หลังทหารอย่างองอาจ
ภาพที่สองคือภาพผู้คนถูกเข่นฆ่า
และซากศพเหล่านั้นก็กลายเป็นกองเงินกองทอง
เป็นความฝันที่สับสนมากยากที่จะตีความเองได้ พลัน เสียงไอ้ตู่
สุนัขผู้ซื่อสัตย์ก็เห่าเรียกนายของมันแต่มันไม่ฉลาดพอที่จะเห่าเพื่อปลุกผู้เป็นนาย
มันเห่าเพราะมันหิว วันนี้นายของมันตื่นสาย
และก็เลยเวลาอาหารของมันมาเกือบ1ชั่วโมงแล้ว ลุงแม้วเดินออกจากห้อง
ผ่านทางเดินสองข้างทาง ข้างซ้ายเป็นรูปลูกชายและลูกสาว
ข้างขวาเป็นรูปภรรยา เขาเหล่านั้นจากลุงแม้วไปนานมากแล้ว
ลุงแม้วจะเดินทักทายรูปเหล่านั้นก่อนทุกเช้า
วันนี้ลูกชายจะไปดูหนังที่โรงหนังสยาม
ลูกสาวคนโตและภรรยาจะไปเดินเซ็นทรัลเวิลด์
ลูกสาวคนเล็กนัดเพื่อนที่เซ็นเตอร์วัน
แต่มันก็เป็นอย่างอื่นไปไม่ได้มันก็แค่พลังงานที่สมองบรรจงสร้างเป็นภาพระดับHDTV
พร้องระบบเสียง5.1 แล้วกลั่นตัวเป็นความสุขเล็กเล็กของชายชราอายุ80 ปี
อ๊บ อ๊บ อ๊บ เสียงไอ้ตู่เห่าเพื่อเตือนสตินายมันให้กลับสู่โลกความเป็นจริง
ลุงแม้วเดินเซไปเซมาแล้วเปิดถุงอาหารหน้ากรงของไอ้ตู่
อาหารยังพอมีสำหรับวันนี้ ไอ้ตู่กินอาหารวันละ1มื้อ เหมือนกับนายของมัน
ลุงแม้วมีปัญหาเรื่องท้อง แกทานได้วันละมื้อเดียว ทานมากท้องจะอืด
วันนี้บรรยากาศรอบบ้านหลังใหญ่ และ เพื่อนบ้านใกล้เคียงมันดู เหวง เหวง
ชอบกลบ้านทุกหลังปิดสนิท แม้แต่คนกวาดขยะก็ไม่มี
ลุงแม้วมองไปรอบรอบเผื่อจะมีใครผ่านมาให้ถามได้บ้าง
สักพักก็มีมอเตอร์ไซด์รับจ้างซ้อนคนผ่านเข้ามา เค้าคือเสด็จพี่
นั่นเอง เสด็จพี่มีอาชีพรับจ้างรำแก้บนอยู่ที่วัดหน้าปากซอย
ลุงแม้วกวักมือเรียกเสด็จพี่ ไอ้ตู่ละจากจาน
ข้าววิ่งตามนายของมันไป วันนี้ทำไมกลับมาเร็วไม่มีคนมาแก้บนเหรอ
"ลุงแม้วถาม" เสด็จพี่รีบตอบทันควัน "บัดนี้บ้านเมืองของเรา
เกิดปัญหาขึ้นแล้ว ข้าศึกประชิดพระนคร อันตัวเราเสด็จพี่จึงรีบกลับมาก่อน
ชะเอิง เอย" งั้นเข้ามาคุยกันในบ้านก่อนเป็นไง
"เป็นเกรียติอย่างสูงพะยะขะ" ลุงแม้ว
เล่าความฝันเมื่อคืนให้ เสด็จพี่ฟัง และให้เสด็จพี่ตีความ หลังจากฟังแล้ว
เสด็จพี่รีบก้มลงกราบ ลุงแม้ว
"ขอประทานอภัย ข้าน้อยบังอาจล่วงเกิน" ลุงแม้วนั่งงง
บอกเอ็งอย่ามาเล่นลิเกแถวนี้นะ เสด็จพี่ รีบตอบ ที่จริงแล้วท่านก็คือ
เจ้ามูลแม้วกลับชาติมาเกิด รอวันออกมากู้ชาติเพื่อทวงประเทศของท่านคืน
งั้นช่วยแนะนำที ข้าควรจะทำยังไง ถึงจะได้ประเทศคืนบ้าง "งั้นหม่อมฉัน
ขอปรึกษาวินมอไซด์ก่อนนะ พะยะขะ" ฮัลโหล บักวุฒิแม่นบ่อ คือจั๊งซี่เด้อ
..๕฿๔ภภเกเ....฿๕๓๓๑๑โ+๑๓๑๓ เออเข้าใจแล้ว
เดี๋ยวข้อยไปหาบักวุฒิตอบกลับมา "ข้าน้อยโทรปรึกษากันแล้ว
สักครู่วินมอไซด์คงมา พระเจ้าข้า"
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป เสียงแตรมอเตอร์ไซด์ ดังแว่วเข้ามา
ไอ้ตู่เสร่อวิ่งไปก่อนเพื่อน เห่าดัง อ๊บ อ๊บ อ๊บ
เด็จพี่เดินไป เปิดประตูให้วินมอไซด์เข้ามา
แล้วเล่าเรื่องราวแต่ชาติปางก่อนให้ฟัง บักวุฒิวินมอไซด์ ฟังพอฟังแล้ว
บักวุฒิวินมอไซด์บอกลุงแม้วว่า การจะได้ชาติคืน
มันต้องเสียทั้งเลือดเนื้อมากมาย และที่ขาดไม่ได้ คือเงิน
บักวุฒิวินมอไซด์จึงแย้งถามลุงแม้วว่า ท่านจะเอาคืนไปเพื่ออะไร
ท่านกับไอ้ตู่ก็ทานได้แค่วันละ1มื้อ
ลุงแม้วบอกสวรรค์เค้ากำหนดให้ข้าเอาคืนแล้ว ข้าก็ต้องทำ
วินมอไซด์บอกงั้นขอปรึกษากับเด็จพี่สองคนก่อนนะ
พลันดึงมือเด็จพี่ไปคุยกันสองคนที่หน้าบ้าน สักพักก็กลับมา
บอกลุงแม้วว่าข้าขอข้าดำเนินการก่อน หนึ่งพันล้านบาท
แลกกับการเอาประเทศคืนให้ท่าน ลุงแม้วคิดดูแล้วคุ้มเกินคุ้ม
จึงเซ็นเช็คให้ไป แต่ก็อดคิดไม่ได้ คนนึงก็วินมอไซด์ คนนึงก็ลิเกรำแก้บน
แต่ก็ไม่มีทางเลือกแล้วก่อนจากไป เด็จพี่ และวินมอไซด์
บอกหลังจากนี้ไป3วันให้ลุงแม้วติดตามข่าวดีดี ท่านจะได้รับจดหมายแต่งตั้ง
เป็นเจ้าเมือง "ไทใหม่" หลังจาก3วันผ่านไป ลุงแม้วพอใจมาก
บ้านเมืองถูกเผาราบคาบ
ลุงแม้วเดินไปเช็คดูที่ตู้จดหมายก็ยังไปพบจดหมายอะไร 2วันผ่านไป
เสียงกดออดหน้าบ้านดังไอ้ตู่เสนอหน้าก่อนตามเคย
และก็มีเสียงเอะอะโวยวายเสียงไอ้ตู่ร้องดังเข้ามา
ลุงแม้วเดินออกไปดูก็ไม่พบไอ้ตู่อีกแล้ว พบแต่เพียงคุถังใบใหม่วางแทนไว้
และจดหมายเสียบไหน้าบ้าน หน้าซองบอกถึงเจ้ามูลแม้ว
ลุงแม้วดีใจมากรีบเปิดอ่านดู หลังจากอ่านแล้ว ลุงแม้วแทบเป็นลม
มันไม่ใช่จดหมายแต่งตั้งเป็นเจ้าเมือง "ไทใหม่"
แต่มันคือจดหมายแต่งตั้งผู้ก่อการร้าย จบ......
ลุงแม้วระลึกชาติ(แล้วชาติพัง)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น