++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันศุกร์ที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ประเทศเราพูดความจริงยอมรับกันไม่ได้

ประเทศเราพูดความจริงยอมรับกันไม่ได้ เมื่อเป็นเช่นนั้นก็ไม่ต้องเข้าถึงความจริงหรือไม่รู้จริง แล้วแก้ปัญหาคงเป็นแบบเกาไม่ถูกที่คัน

แปลกแต่จริงประเทศเราลงทุนกับการศึกษาเป็นอันดับต้นๆของโลกและเรียนหนักเรียนมาก แต่เมื่อประเมินคุณภาพการศึกษาทั้งโลกปรากฏว่าเราอยู่ระดับท้ายแถว แปลกแต่จริงอีกแหละประเทศที่ได้อันดับต้นๆ เขาไม่ลงทุนมากและเรียนเนื้อหาน้อย

แสดงกระบวนการศึกษาของเราที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ไม่ถูกต้องและไม่เป็นจริงแน่นอน เมื่อเป็นเช่นนั้นจะลงทุนด้วยการทุ่มเงินลงไปอีกมากมายก็คงไม่ดีขึ้นสูญเงินเปล่า

ทางที่ดีน่าปฏิรูปความคิดเกี่ยวกับการศึกษาเสียใหม่วิเคราะห์เชิงตรรกะกันจริงๆ ว่า
คน เป็น เครื่องมือ พัฒนาประเทศ
การศึกษา เป็น เครื่องมือ พัฒนาคน แต่คน มีกายมีใจ
ดังนั้น การศึกษา เป็น เครื่องมือ พัฒนากายพัฒนาใจโดยเฉพาะพัฒนาใจ
พัฒนาใจ จากแรกเกิดที่ไม่มีความรู้ไม่มีความคิด ไม่มีกำลังใจ ไม่รู้ดีรู้ชั่ว พัฒนาใจด้วยการศึกษาทั้งทางโลกทางธรรมจนใจของคนในชาติเปี่ยมด้วยวิชชาหรือรู้จริงสามารถเชื่อมโยงความรู้ที่กระจัดกระจายทั้งเอกภพให้เป็นเรื่องเป็นราวเป็นหนึ่งเดียวได้และสามารถคิดจินตนการเชิงบูรณาการ เชิงปฏิจจสมุทปบาทที่รู้ที่มาที่ไปตั้งแต่เริ่มต้นและเปี่ยมด้วยพลังสัมมาทิฐิที่เปี่ยมด้วยแรงบันดาลใจที่หมกมุ่นครุ่นคิดและมุ่งมั่นทุ่มเทจนพบนวัตกรรมทางความคิดและสามารถผลิตชิ้นงานเชิงวิสัยทัศน์ได้และคิดไปในทางที่ดีตรงถูกต้องเป็นธรรมยุติธรรมเป็นจริงเป็นไปได้และมุ่งตอบแทนคุณแผ่นดิน

จะเป็นเช่นนั้นได้ไม่ต้องใช้เงินมากมายเพียงแต่เข้าใจเข้าถึงวิธีเรียนและวิธีคิด ทั้ง ทางโลกและทางธรรม ก็เท่านั้น
ไพบูลย์ 69

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น