ได้อ่านบทความของคุณเปลว สีน้ำเงิน เกี่ยวกับปูเสฉวน และ พวกคอมิวนิสต์หลงยุค แล้วชอบใจจึงขอนำมาถ่ายทอดเปรียบเทียบให้เห็นชัดเจนยิ่งขึ้น ดังนี้
ปูเสฉวนมันอยู่ทั้งในน้ำและบนบก กินทุกอย่างเป็นอาหาร แต่มันไม่มีเปลือกห่อหุ้มเป็นของตัวเอง ต้องเข้าไปอาศัยอยู่ตามเปลือกหอยกาบเดียวที่ตายแล้ว เช่นหอยสังข์บ้าง หอยเจดีย์บ้าง หอยโข่งบ้าง หอยมวนพลูบ้าง เรียกว่าอาศัย "เปลือกอื่น" พรางตัว ไปสู่เป้าหมาย!
เดี๋ยวนี้ทันสมัย ปูเสฉวนอาศัยขวดแก้ว กระป๋อง อะไรก็ได้ที่เป็นมลพิษภาวะแบบโพรงลอยน้ำมาติดตามหาด ปูเสฉวนก็จะใช้เป็นทั้งแบรนด์ตัวเอง และเป็นทั้งที่ก่อร่างสร้างฐานอำนาจ พอตัวโตคับเปลือก ก็ทิ้งเปลือกอันเป็นรูปลักษณ์เดิม คลานออกไปหา "เปลือกใหม่" เป็นรูปลักษณ์ตัวเองใหม่ ปูเสฉวนทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ กินไม่เลือกไปอย่างนี้เรื่อยๆ ตามชาติพันธุ์ จนกว่าจะตาย
ปูเสฉวน ไม่ใช่หอยสังข์ ไม่ใช่หอยโข่ง ไม่ใช่หอยเจดีย์ ไม่ใช่ขวด ไม่ใช่กระป๋อง ปูเสฉวน เป็นอะไรก็ได้ทั้งนั้น ขอเพียงอาศัยเปลือก "คลุมร่าง" ตัวเองไปสู่เป้าหมายให้ได้เท่านั้น และเมื่อโตจากเปลือกหนึ่ง ก็พร้อมทิ้งเปลือกที่เล็ก ไปหาเปลือกที่ใหญ่ขึ้น...ใหญ่ขึ้น
นั้นคือธรรมชาติของปูเสฉวน ที่คุณเปลว สีน้ำเงิน ได้วาดภาพให้เห็น
แต่เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับประเทศไทย คือ “ปูเสฉวนแดง” อันประกอบด้วยนายทุนสามานย์ ซึ่งปัจจุบันเป็นนักโทษหนีคุก กับพวกคอมมิวนิสต์หลงยุคกลุ่มหนึ่ง และแกนนำผู้ก่อการร้ายแดงอีกกลุ่มหนึ่ง อาศัยชาวบ้านไพร่รากหญ้า มวลชนคนเสื้อแดงเป็นโล่ห์เป็นเกราะ (เปลือก) คลุมร่างอำพรางตัวตนที่แท้จริง เพื่อมุ่งสู่เป้าหมายของพวกตัวเอง เปรียบเสมือนปูเสฉวนอาศัย เปลือกหอย ขวดแก้ว กระป๋อง เป็นเปลือกห่อหุ้มอำพรางตัว เพื่อหากินไปตามภาษาสัตว์ประเภทหนึ่ง
เมื่อถึงวันหนึ่ง “ปูเสฉวนแดง” เติบใหญ่ปีกกล้าขาแข็ง เพราะยึออำนาจรัฐ ยึดกองทัพ ยึดตำรวจ ไว้ได้เบ็ดเสร็จ ตลอดจนกอบโกยโกงกินจนพุงกาง จนกระทั้ง เปลือก (บรรดาไพร่รากหญ้า) ที่เคยอาศัยอำพรางตัวหมดความจำเป็นแล้ว ปูเสฉวนแดง ก็พร้อมที่จะสลัดทิ้ง เพราะมีกองกำลังที่แข็งแกร็งกว่าไว้คุ้มกันภัยแล้ว จึงไม่ต่างจากปูเสฉวนที่สลัดเปลือกหอย ขวดแก้ว กระป๋อง ทิ้งเพราะไม่สามารถห่อหุ้มปูเสฉวนที่ตัวใหญ่ขึ้นได้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น
ธาตุแท้ของพวก “ปูเสฉวนแดง” ไม่ได้มีอุดมกงอุดมการณ์อะไร เพื่อความอยู่ดีกินดีของบรรดาไพร่รากหญ้าอย่างแท้จริงแต่ประการใด เพราะจากพฤติกรรมที่หลอกใช้ไพร่รากหญ้ามวลชนคนเสื้อแดง ก็เป็นเพียงเพื่อใช้เป็นเครื่องมือนำพาพวก “ปูแสฉวนแดง” ไปสู่เป้าหมาย คือ ยึดอำนาจรัฐ กอบโกยโกงกิน เสวยสุข เท่านั้นเอง
ซึ่งวิเคราะห์ได้จากนโยบายต่าง ๆ ที่ออกมาหลอกไพร่รากหญ้า มวลชนคนเสื้อแดง ล้วนแล้วแต่จะย้อนกลับเป็นพิษภัยต่อบรรดาไพร่รากหญ้า มวลชนคนเสื้อแดง ทั้งในระยะสั้นและระยะยาวทั้งสิ้น ถ้าทำตามนโยบายที่หลอกหาเสียงกับชาวบ้านผู้ยากไร้จริง ๆ เพราะกลัวถูกไพร่รากหญ้า มวลชนคนเสื้อแดงรุมกระทืบ ซึ่งหมายความว่า ประเทศชาติและคนไทยทั้งประเทศจะต้องรับกรรมจากการทำตามนโยบาย “ปูเสฉวนแดง”
แต่ถ้าไม่ทำตามที่หาเสียง นั้นแสดงว่าหลอกลวงไพร่รากหญ้า มวลชนคนเสื้อแดง เพราะนโยบายนั้นเป็นเรื่องเพ้อฝันทำไม่ได้จริง แต่หลอกตีกินไปเรียบร้อยแล้ว หรือถ้ามีเลือกตั้งคราวหน้าอาจจะหาเสียงใช้มุกหลอกชาวบ้านหนักข้อยิ่งขึ้น เช่น จะสร้างสนามบินทุกหมู่บ้าน จะแจกเครื่องบินให้ไพร่รากหญาบ้านละลำ เป็นต้น เพราะบรรดา “ปูเสฉวนแดง” ล้วนแล้วแต่ดูถูกชาวบ้านไพร่รากหญ้า มวลชนคนเสื้อแดง ทำนองว่าหลอกง่ายเหลือเกิน
เมื่อไหร่หนอ พวกไพร่รากหญ้า มวลชนคนเสื้อแดง จะรู้ตัวว่าพวกตัวเองก็เป็นได้เพียง “เปลือก” เป็นได้เพียง หอย เป็นได้เพียงขวดแก้ว เป็นได้เพียงกระป๋อง ให้พวกนี้อาศัยคลุมอำพรางตัวเพื่อมุ่งสู่เป้าหมาย หรือจะต้องรอจนถึงวันที่ “ปูเสฉวนแดง” จะสลัดเปลือกนี้ทิ้งเสียก่อนจึงจะรู้สึกตัว
แต่ถ้าถึงวันนั้นจริง ประเทศชาติก็คงไม่เหลืออะไรแล้ว เวรกรรม ... เวรกรรม จริง ๆ
ประชาชน
28 กรกฏาคม 2554
.......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น