++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอาทิตย์ที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2553

รวยแบบ "เจ๊เกียว" !

วันก่อน น้อง ๆ ชวนไปสัมภาษณ์ "เจ๊เกียว" สุจินดา เชิดชัย เจ้าของสัมปทานรถทัวร์รายใหญ่และกิจการในเครือเชิดชัย กรุ๊ป

ผมเห็นเธอแทบทุกวัน รูปของเธอคือแบรนด์ของกลุ่มเชิดชัย ที่ติดอยู่ข้างรถเช่าที่รับส่งพนักงานในศูนย์ราชการ แจ้งวัฒนะ

เจอตัวจริง ๆ ก็พิมพ์เดียวกัน เธอเป็นคนไม่มีอายุ เพราะดูไม่ออกว่าชีวิตเธอผ่านมาแล้วกี่ฤดูฝน จนเธอบอกเองว่า ฉัน 73 ปีแล้ว ถึงได้รู้ว่าเธอรุ่นเดียวกับแม่ผม

พวกเรานัดคุยกับเจ๊เกียวในร้านกาแฟ หน้าโรงแรมปาร์คนายเลิศ ซึ่งเป็นร้านประจำของเจ้าแม่ รถทัวร์ เวลาเธอมาติดต่อธุรกิจที่กรุงเทพฯ

"ชีวิตฉันมีความสุขทุกวัน ขนาดคนมันโกงฉันไปพันล้าน ฉันยังไม่ทุกข์เลย" เจ๊เกียวพูดเปิดบทสนทนา

ขณะที่ "คุณป๋อง" ช่างภาพ "ประชาชาติธุรกิจ" กดชัตเตอร์ เก็บภาพทุกชอต เธอให้สัมภาษณ์ไปพร้อมกับวางท่าให้ถ่ายภาพอย่างรู้งาน สักพักเธอคว้ากล้องมาดูว่าถ่ายรูปเธอสวยหรือไม่สวย ไม่สวยก็ขอให้ลบทิ้ง (ไปซะ)

วันนี้เธอเตรียมเสื้อสวย ชุดเก่ง มาเปลี่ยนถึง 3 ชุด เสื้อผ้า หน้าผม เธอเซตมาอย่างเนี้ยบ

"ฉันไม่เคยเสียใจ ไม่เคยร้องไห้ ขนาดผัวตาย ยังไม่มีน้ำตาเลย บอกลูก ๆ ว่า เย็นนี้เราไปรดน้ำศพพ่อกัน...แต่ดูละคร น้ำตาไหล (ว่ะ)" เธอปล่อยมุก เรียกเสียงฮาได้อย่างสนุกสนาน

ถามว่าเศรษฐีภูธรอย่างเจ๊เกียว ทำงานอย่างหนักมา 53 ปี รวยเท่า 40 เศรษฐี "ฟอร์บส์" ไหม ?

"ฉันก็ไม่เคยคิดว่าตัวฉันเป็นเศรษฐี (หรอกนะ) เพราะฉันเกิดมาลงทุนด้วยเงิน 121 บาท ลงทุนเมื่อวันที่ 17 มกราคม 2501 คือวันแต่งงานของฉัน แล้วฉันก็สร้างเนื้อสร้างตัวของฉันมาตลอด ถามว่าวันนี้ฉันมีกี่พันล้าน คงไม่คิด จบแค่ ป.4 ทำมาถึงขนาดนี้ถือว่าดีที่สุดแล้ว จากผู้หญิงที่ไม่เคยมีอะไรเลย"

เจ๊เกียวไม่บอกว่า รวยเท่าไร แต่ยืนยันว่าเสียภาษีปีละหลายร้อยล้าน มีลูกน้องที่ต้องดูแล 3,000 คน

"ฉันใช้เงินวันละ 400-500 บาท บางวันไม่ได้ใช้เงินสักบาท หิวก็กินข้าวต้มถ้วยเล็ก ๆ อยากดูหนังก็บึ่งรถเข้าไปนั่งดูคนเดียว สบายไป จะไปไหนก็ไปคนเดียว ไม่มีบอดี้การ์ด ฉันเป็นของฉันอย่างนี้ จะมาเรียกว่าฉันเป็นเจ้าแม่ได้ อย่างไร"

การใช้ชีวิตแบบสุดประหยัดของเจ๊เกียว อาจดูได้จากการซื้อผัก และการซื้อขนม

"กลางวันผักจะขายถูก เพราะผักมันตาย อย่างหน่อไม้ กลางคืนมัดละ 80 บาท กลางวันเหลือ 25 บาท"

ส่วนเทคนิคการซื้อขนมอร่อยและราคาสุดถูกก็คือ มาซื้อขนมปังและเค้กในโรงแรมก่อนปิดร้าน ราคาลดเหลือ 50%...ถูกจะตาย !

ระหว่างสนทนา ผมพบว่าเจ๊เกียวดื่มน้ำชาถ้วยเดียว และมีเลขานุการส่วนตัวหนึ่งคนคอยดูแลข้าวของของเจ้าแม่รถทัวร์ ส่วนนอกร้านมีรถฮอนด้า ซีอาร์-วี ซึ่งกันชนของรถมีรอยถลอกและรอยชนเต็มไปหมด จอดรอเจ้านายอย่างซื่อสัตย์

ถามว่า ซีอาร์-วีของเจ๊ทำไมมันเยินและโทรมได้ขนาดนั้น

"อ๋อ เวลาขับรถ ตรงไหนสะพานสูง ๆ ที่จำได้ ฉันจะเร่งเครื่องไม่เบรกเลย แล้วกระแทกให้ไปตกตรงกลางสะพาน แล้วเด้งสัก 3 เด้ง แต่ถ้าได้ 5 เด้ง เก่งที่สุดเลย ตึง ตึง ตึง"

ประโยคเด็ดที่ผมชอบมาก เจ๊เกียวบอกว่า อาณาจักรเชิดชัย จะไม่มีตะวันตกดิน เพราะกลางวันได้รายรับจากอู่ ส่วน 6 โมงเย็นถึงตี 4 ถึงสว่าง ก็ได้เงินจากการเดินรถ มันเลยไม่มีตะวันตกดินที่เชิดชัย ได้เงิน 24 ชั่วโมง"

อาณาจักรเชิดชัย 24 ชั่วโมง เหมือนกับวงจรของข่าวที่หมุนไปตลอด 24 ชั่วโมง เพียงแต่ว่าเจ๊เกียวได้เงิน แต่ของผมมันได้ข่าว

ถามเจ๊เกียวถึงคาถาเศรษฐี เรียกเงิน เรียกทอง

เจ๊เกียวบอกว่า คาถามีแค่ 3 คำคือ "ขยัน ประหยัด มีคุณธรรม" แค่นี้เงินจากฟ้าก็ไหลมา เงินจากใต้ดินก็ไหลมา เงินจากในอากาศก็ไหลมา

สนทนากับเศรษฐีพันล้านตั้งแต่ยังมีแสงตะวัน จนฟ้าค่ำพวกเราจึงลาเจ๊เกียวกลับออฟฟิศ

ค่ากาแฟ เฉียดพันบาทที่ผมจ่ายไป ถือว่าคุ้มค่า เพราะได้คาถามหาเศรษฐี แต่เงินเหลือติดกระเป๋าผมไม่ถึงร้อยบาท (ฮา)

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น