มีนักบวช นิกายเซ็นรูปหนึ่ง
กิจวัตรประจำวันของท่านในยามเย็นคือการล้างชาม
ท่านมีความสุขกับการล้างชามมาก
ไม่ว่าชามกองโตขนาดไหน ท่านก็ไม่เคยบ่น
ในขณะที่นักบวชรูปอื่น(ยังวัยรุ่นอยู่)
รู้สึกเบื่อหน่าย และมักจะล้างแบบรีบเร่ง
เพื่อจะได้ไปทำอย่างอื่น
เช่น ดื่มน้ำชา ดูทีวี
จนวันหนึ่ง
ก็มีคนมาถามท่านว่า
ทำไมท่านจึงมีความสุข กับการล้างชาม
ในขณะที่คนอื่นๆ ไม่อยากจะทำ
ท่านตอบว่า
"เราล้างชาม...เพื่อล้างชาม เราไม่ได้ล้างชามเพื่อให้เสร็จ"
คนถามก็ยังสงสัย
"หมายความว่าอะไรครับท่าน"
นักบวชท่านนั้นก็ตอบว่า
"เวลาท่านจะทำสิ่งใด....จงทำสิ่งนั้น และมีความสุขอยู่กับมัน อย่าเอาจิตใจ ไปให้กับสิ่งอื่น"
ถ้าท่านรีบล้างจานให้เสร็จเร็วๆ เพื่อจะไปดื่มน้ำชา
หรือท่านคิดจะล้างให้เสร็จเร็วๆ เพื่อจะไปดูทีวี
ท่านจะเป็นทุกข์ เพราะงานที่ท่านคิดจะทำ มันยังไม่เสร็จ
ดังนั้น....เราจึงล้างชาม..เพื่อล้างชาม ไม่ได้เพื่อจะรีบไปดื่มน้ำชา
หรือดูทีวี"
"อ่า....ข้าเข้าใจแล้ว..."
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น