++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันศุกร์ที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

แววแห่งครุธรรม

เอ่อ..น้องเอย นกยุงบินสูงยังย่อมมีแวว
ธรรมชาติไม้แก้ว ตายแล้วยังแววอยู่เอย ฯ


เพลงเวน้อง หน้า 142
จากหนังสือ เมื่อเรายังเด็ก...พุทธทาสภิกขุ



บทเพลงกล่อมลูก หรือ เพลงเวน้อง วรรรณกรรมพื้นบ้านในแถบถิ่นรอบอ่าวบ้านดอน จ.สุราษฎร์ธานี ที่แสดงุถึงลมหายใจ ภูมิปัญญาท้องถิ่น ที่ผู้คนมีความรุ่งเรืองด้วย วรรณศิลป์ ศิลปะวัฒนธรรม และศาสนา จนสามารถนำพุทธิปัญญาในชั้นปรมัตถ์ของพระพุทธศาสนา มาร้อยกรองเป็นบทเพลงกล่องลูกหรือ เพลงเวน้อง ขับขานสืบสานต่อๆกันมา ด้วยความจำจากรุ่น หรือ สู่คนอีกรุ่นหนึ่ง โดยที่ยังสืบค้นไม่ได้ว่า ครูหรือ ท่านผู้เฒ่าท่านใด เป็นผู้รจนาบทเพลงที่มีนัยลึกซึ้งในทางธรรม และวิจิตรด้วยวรรณศิลป์นี้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น