ตั้งแง่เอาไว้ก่อน

จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์

ผมมีประสบการณ์กับเพื่อนบางคนในทางไม่ดี เขาเคยทำงานชุ่ยๆให้ผมเห็น
เขาเคยมีปัญหาทางการเงิน เขาเคยนัดแล้วไม่เป็นนัด
แต่เราก็เห็นเพื่อนเป็นมิตรกันอยู่
เพราะเขามีส่วนดีอื่นๆที่สามารถจะคบได้
และเขาก็มีฝีมือเฉพาะด้านที่คนอื่นทำอย่างเขาไม่ได้
เราไม่ได้ร่วมงานกันมากกว่าสิบปี

เมื่อผมจำเป็นต้องการฝีมืออย่าสงเขามาร่วมงานด้วย
ก็ตั้งคำถามกับตัวเองรวมทั้งเพื่อนๆที่ร่วมงานกันอยู่แล้วว่า
เขาจะมีปัญหาอย่างที่เคยเป็นมาในอดีตหรือไม่ ในที่สุดก็ลองดูครับ
ชวนเขามาร่วมงานด้วย

ปรากฏว่าสิ่งที่วิตกกังวลไว้นั้นไม่เกิดขึ้นตามที่คิดครับ

จากความไม่รับผิดชอบ กลายเป็นความเอาการเอางานขึ้นมาอย่างน่าชื่นใจ

จากนัดที่ไม่เป็นนัด กลายเป็นการนัดหมายที่ตรงเวลายิ่งกว่าผมเสียอีก

จากมีปัญหาขลุกขลักบ้างในเรื่องการเงิน ก็กลายเป็นไม่มีปัญหา

ผมจึงต้องมาวิเคราะห์ความคิดของตนเองใหม่ แล้วก็ต้องยอมรับความจริง
ว่าทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลง คนเราสามารถเติบโตทางความคิดได้
วันเวลาที่ผ่านไป ทำให้คนแต่ละคนเป็นผู้ใหญ่ขึ้น เห็นโลกมากขึ้น
สายตาก็กว้างไกลกว่าก่อน อดีตเคยชุ่ยไม่รับผิดชอบ
ปัจจุบันถ้ายังเป็นแบบเดิม ก็จะเดือดร้อนทั้งตนเองและลูกเมีย
เพราะจะไม่มีใครยอมทำงานร่วมด้วย
ความต้องการที่จะมีหลักฐานมั่นคงในชีวิตครอบครัว ชีวิตการงาน
ไม่เอื้ออำนวยให้นิสัยเดิมๆ กลับมาแสดงตัวอีก

นี่คือสัจธรรมของการเปลี่ยนแปลง
ใครก็ตามที่ตั้งแง่ไว้ก่อนกับคนอื่นโดยอาศัยประสบการณ์ในอดีตมาเป็นมาตรฐานในการวัดอาจผิดพลาดได้
และก็จะกลายเป็นตราบาปที่น่าเสียดายสำหรับคนๆนั้นที่จะเติบโตขึ้นมาได้ในทางการงานที่เขาควรจะมีสิทธิ์ได้รับความสำเร็จเช่นเดียวกับบุคคลอื่นๆ