วันนี้กวีป่วยไข้
สายลมหนาวกรายแผ่ว-แผ่วในเมือง
ซอกหลืบของบาทวิถีมิปรากฏรอยเท้าของข้า
ในหับห้อง..
ข้าปล่อยให้สายลมแห่งฤดูกาลใหม่ลูบไล้
ข้าหนาว, ทว่าเร่าร้อน
เอื้อยเอ๋ย
ณ เพลานี้-ข้ามีสายตาราวพร่าบอด
วิญญาณข้านิ่งเฉย
หยุดย่างก้าวของจินตนาการ
ข้าหยุดแล้วเอื้อย..
วันนี้กวีป่วยไข้
กลิ่นสาบสางปนอยู่ในลมหายใจ
รวยระรินในห้องหับ
ย่างก้าวไร้แล้ว การฝ่าฝืน
สัจจะอยู่กับข้า
เอื้อยเอ๋ย..
แว่วไหมในสายลมหนาว
โปรดนิ่ง
และสดับฟังการมาเยือนของมัน
เอื้อยเอ๋ย..
พิทักษ์ ใจบุญ
เอื้อย แปลว่า พี่สาว (ภาษาของภาคอีสาน,โซ่ง)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น