คือห่วงใย.. คืออบอุ่น คือบุญคุณเหนือสิ่งไหน คือดวงตะวัน ดวงใหญ่
อยากบอกว่า...
ลูกภูมิใจที่ได้เป็นลูกพ่อ
ถึงเค้าจะไม่ใช่ซุปเปอร์แมน แต่อ้อมแขนเค้าก็อบอุ่นเสมอ
ถึงไม่ใช่ชายในฝันที่เคยพร่ำเพ้อ แต่เค้าก็เป็นยอดมนุษย์เสมอ ในดวงใจ
ยามใดที่ทุกข์ท้อ กำลังใจมากมายเกินพอ เค้ามีให้
อาจไม่เคยได้รางวัล \'พ่อดีเด่น\' จากใคร แต่เค้าคือ "ฮีโร่ในดวงใจตลอดกาล"
ถึงไม่มีบ่าใหญ่ให้ขี่คอ ไม่มีเวลามาพะเน้าพะนอเหมือนพ่อคนอื่นเค้า
พ่อทำแต่งาน ไม่มีเวลามาสอนการบ้านเรา ออกจากบ้านแต่เช้า
กลับถึงบ้านก็ดึกดื่นทุกที แต่ผมเข้าใจพ่อ
เข้าใจว่าทุกอย่างที่พ่อสร้างพ่อก่อ
ก็เพื่อลูกคนนี้ ศรัทธา ภูมิใจ และอบอุ่นในสิ่งที่พ่อมี
สำหรับชีวิตนักเรียนแบบนี้ คำเดียวที่พอจะทดแทนได้ดี "ผมรักพ่อครับ"
ครั้งนั้นมือใหญ่ จูงมือน้อย เดินตามกันต้อยๆไปไหนต่อไหน มีกันสองคน
สองหัวใจ
ให้หนทางไกลเท่าไกล ก็ไม่เหนื่อยล้า คนตัวใหญ่ อุ้มคนตัวน้อย
ดาวไกลเกินสอย
อยู่ข้างหน้า เขย่งเข้า เขย่าเข้า จะเอามา คนตัวน้อยร้องไห้จ้า
ไม่ได้ดังใจ
ไม่เอาดาวเดือน ได้ไหมลูก แล้วพ่อจะหาทุกสิ่งทุกอย่าง มาทดแทนให้
คนตัวน้อย
พยักหน้าเข้าใจ แล้วจากนั้น คนตัวน้อยก็ไม่เคยอยากได้อะไรแล้วไม่ได้
อีกเลย
มาซื้อของให้พ่อ มองดอกไม้หลายช่อ "ไม่รู้ว่าจะเลือกดอกไหน
ตอนวันแม่ก็ซื้อมะลิแล้วส่งไป แต่วันพ่อไม่รู้จะซื้อดอกอะไร" กลุ้มใจจริง
คิดว่าจะซื้อตุ๊กตา กลัวพ่อว่า นิสัยเด็กไม่ยอมทิ้ง เลยซื้อการ์ดมาเขียน
"รักพ่อจริง-จริง" หวังว่าคงแทนได้ทุกสิ่งที่อยู่ในใจ อยากให้พ่อรู้
ไม่ว่าลูกจะอยู่ที่ตรงไหน พ่อจะเป็นความศรัทธาตลอดไป
ด้วยความรักอันยิ่งใหญ่
ไม่เปลี่ยนแปลง
บุญคุณพ่อเปรียบฟ้า มหาสมุทร เป็นที่สุดแห่งรักอันยิ่งใหญ่ ยกคุณพ่อ บูชา
ไว้ในใจ สัญญาไว้ลูกจะกตเวที
ถูกใครๆล้อว่าเป็นลูกไม่มีพ่อ บางครั้งก็ท้อจนร้องไห้ ไม่โทษพ่อหรอกจ้ะ
ที่ด่วนจากไป เพราะไม่ว่าจะยังไง ก็รักพ่ออยู่ดี พ่อเป็นคนเก่ง
เป็นที่หนึ่ง
เป็นผู้ชายคนเดียวที่ลูกคิดถึงตราบทุกวันนี้ ใครจะว่ายังไงก็ช่าง
ลูกรู้ว่าพ่ออยู่ใกล้ ทุกนาที พ่อยังรักและอยู่ใกล้ ลูกรู้ดี ลูกมั่นใจ
นิทาน ดวงดาว เคยมีคนเล่ากล่อมฉัน ความอบอุ่น ในวานวัน ผูกพันสองหัวใจ
"หลับเสียนะ คนดี" สองแขนพ่อนี้จะกอดไว้ แทนผืนผ้าห่ม อุ่นไอ
แทนความห่วงใย
แทนความรัก
พ่อ" ผู้สอนให้เรารู้สึกสำนึกบุญคุณของผู้มีพระคุณ
และตอบแทนทุกครั้งที่มีโอกาส แต่พ่อ ไม่เคยบอกเลยว่า
คนแรกที่ควรจะทดแทนในพระคุณนั้น คือ พ่อเอง
อยากบอกพ่อว่าขอบคุณมากจริงๆ สำหรับทุกๆสิ่งที่พ่อมีให้ ตั้งแต่เล็ก
จนเติบใหญ่ พ่อให้ทุกสิ่ง ด้วยรักแท้ ขอให้รู้ว่าลูกรักพ่อจริงๆ
และไม่ทอดทิ้งพ่อแม่ เมื่อลูกยังเล็ก พ่อเอาใจใส่ดูแล
และเมื่อถึงวันที่พ่อแก่
ลูกจะดูแลพ่อเอง
นอนซมอยู่กับบ้าน ไม่มีนางพยาบาลมาอยู่ใกล้ ก็ได้ผู้ชายคนนี้แหละ
ไม่ใช่ใคร
มาคอยดูแลเอาใจใส่ จนหายดี ขอบคุณงามๆค่ะ \'คุณพ่อที่รัก\'
ที่คอยฟูมฟักลูกอย่างนี้ ปกป้องคุ้มครองลูกมาตังหลายปี
จะไม่ลืมพระคุณที่มีอย่างแน่นอน ไว้ตอนคุณพ่อไม่สบายบ้าง
จะคอยปรนนิบัติเคียงข้าง ไม่ถ่ายถอน สัญญาค่ะ จะเป็นนางพยาบาลที่ดีแน่นอน
ให้สมกับที่คุณพ่อสั่งสอน มากับมือ
มือที่คอยจูงฉัน ไปโรงเรียนทุกวันยังจำได้ โยเย ร้องไห้ จะเป็นจะตาย
ไม่เอา
ยังไงก็ต้องกลับบ้านพร้อมกัน พ่อต้องคอยโอ๋ อย่าร้องไห้
ลูกคนเก่งต้องอยู่ได้
พ่อเชื่ออย่างนั้น เอาไว้ตอนเย็นพ่อมารับ แล้วเรากลับบ้านด้วยกัน
นิ่งเสียนะ
เด็กไม่ดีเท่านั้นเค้าถึงได้งอแง คิดถึงวันเก่าๆที่เยาว์วัย
วันที่ไปโรงเรียนวันแรกกลัวแทบแย่ น้ำตาเป็นเผาเต่า กลายเป็นเด็กขี้แย
ก็จะมีพ่อคนดีดูแล ห่วงใย จนมาถึงทุกวันนี้ ยังจำได้ดี ไม่เคยเลือนหาย
มือของพ่อที่คอยปกป้อง คุ้มครองภัย มือที่มีแต่ให้ โดยไม่หวังอะไรตอบเลย
ด้วยสองมือที่พ่อสร้าง ก่อเส้นทางที่หวังวาด สรรหา ทุกสิ่งขาด
ด้วยหมายมาดให้ลูกมี หยาดใสจากเหงื่ออุ่น ก็เกื้อหนุนในวันนี้
ค้ำจุนหนึ่งชีวี
ให้ได้ดี ไม่รองใคร ของใดไม่มีค่า พอจะมา เทียบทันได้ หนึ่งนี้ ลมหายใจ
ขอมอบให้ ทนแทนคุณ
อย่างน้อยในโลกที่เงียบเหงา ก็ไม่ว่างเปล่า ยังมีใครคนหนึ่ง คิดถึง
และรักกัน
ใครคนนั้น คือ พ่อ ผู้ที่ฉันมั่นใจได้ว่า ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด
"พ่อยังคงรักฉันเสมอ"
เกเรไปหน่อย หาเรื่องปวดหัวอยู่บ่อยๆอย่างนี้
เรียนหนังสือก็เกือบบ๊วยทุกที
ท่าทางไม่น่าเอาดี ได้เหมือนใครๆ ไปทางไหน เขาก็เมินหน้า บอกกันว่า
เด็กคนนี้เลี้ยงไม่ไหว ดื้อรั้นแถมยังเอาแต่ใจ ทำตัวไร้สาระอยู่ได้
ทั้งวี่ทั้งวัน แต่ก็จะมีอยู่คนหนึ่งที่ยอมเข้าใจ รักและให้อภัยเสมอ
ในตัวฉัน
ห่วงใยอาทร เป็นทุกข์เป็นร้อนแทนกัน ใครอื่นอีกหมื่นพัน
ไม่เทียบทันความจริงใจ
พระคุณพ่อ สิ่งใดก็ไม่อาจพอทดแทนได้ อยากจะเป็นลูกของพ่ออย่างนี้ตลอดไป
โอมเพี้ยง! ชาติไหนๆ ก็ขอให้ได้เกิดมาเป็น พ่อลูกกัน
เป็นเพียงชายที่ไร้เงินทองท่วมฟ้า เป็นเพียงคนทำมาหากินทุกเช้าค่ำ
วันทั้งวันต้องเหนื่อยยากและตรากตรำ เพียงเพื่อนำครอบครัวไปในทางดี
มีเพียงสองมือหนึ่งใจใช้ต่อสู้ ไม่เคยหดหู่ ทดท้อ หรือถอยหนี
เพื่อทุกคนได้อยู่สุขสบายทุกนาที ตัวพ่อนี้ เหนื่อยยากเข็ญ มิเป็นไร
เป็นเพียงคนที่หัวใจไม่เคยแพ้ ยามลูกเมียอ่อนแอก็เป็นหลักให้ยึดได้
หากไม่ใช่พ่อเราก็คงไม่มีใคร ที่จะให้อย่างพ่อให้ได้ทุกวัน
เราอยู่ภายใต้ต้นไม้ใหญ่อันอบอุ่น แผ่กิ่งก้านปกคลุมคุ้มเราให้สุขสันต์
คอยปกป้องผองภัยไม่ให้มาทำร้ายกัน คอยดูแลอยู่ทุกวัน ไม่ห่างไกล
แทบทุกอย่างที่ครอบครัวปรารถนา พ่อก็จะพยายามหามาให้ได้
พ่อรู้จักแต่คำว่า
เสียสละอยู่เรื่อยไป จึงเป็นที่รักในใจของทุกคน สำหรับลูกขอตั้งใจอธิษฐาน
อยากจะเกิดมาพบพาน เป็นพ่อลูกในทุกหน แม้จะต้องลำบากและยากจน ก็สุขล้น
ถ้าได้เป็นลูกพ่ออยู่เหมือนกัน
ชีวิตของฉันเปลี่ยนแปลงไป วันต่อวัน ปีต่อปี ฤดูต่อฤดู แต่ความรักของพ่อ
ไม่เคยเปลี่ยนแปลง คงเดิม มากเหมือนเมื่อวาน มั่นคง เสมอนาน และมั่นคง
เสมอไป
พอพ่อเตือน ชอบทำหน้าเบ้ ทำเป็นเสไปมองนี่มองนั่น พ่อพูดทีไร
ไม่เคยตั้งใจฟังซักวัน เข้าหูนี้ ทะลุหูนั้น แย่จังเรา
พอเกิดเรื่องเหมือนที่พ่อเคยเตือนไว้ เป็นไงล่ะ เป็นไง ตีหน้าเศร้า
เห็นสายตาพ่อผิดหวัง ต้องแอบร้องไห้เบาๆ พ่อจ๋า ขอโทษที่หนูโง่เง่า
พ่อจะด่าจะว่าก็เอา แต่อย่าโกรธเลยนะพ่อนะ
เพียงสัมผัสอันอบอุ่น จากมือที่ไม่นุ่มละมุน แต่หยาบกร้าน
ที่บ่งบอกถึงความรู้สึกมาช้านาน ก็ทำใจให้ได้ผ่าน ความทุกข์ตรม
ด้วยสองมือที่คอยสร้าง ปูหนทาง ที่ห่างไกลความขื่นขม รอวันหน้าจะได้มา
ซึ่งความชื่นชม ความสำเร็จสุขสมของลูกยา ยามใดที่โลกนั้นโหดร้าย
ทุกๆอย่างจะคลี่คลายไปต่อหน้า เพียงได้รับคำปลอบใจจากผู้เป็นบิดา
ซึ่งน้ำใจกว้างกว่า มหาสมุทรใด พ่อเป็นพ่อผู้ประเสริฐและเพริศแพร้ว
มากกว่าแหวนแก้ว เพชรนิลจินดาที่หาค่าไม่ได้ มีแต่ให้
ไม่เคยหวังสิ่งตอบแทนใด
และเป็นเสมือนพ่อพระในหัวใจ ตลอดกาล
พ่อจ๋า รู้ไหมว่า ความในใจลูกมีอะไรซ่อนอยู่ ที่วันนี้จะเปิดเผยให้พ่อรู้
พ่อเอียงหูมาสักนิดสิค๊ะ จะว่าให้ฟัง "ดีใจที่เป็นลูกพ่อ"
เป็นสิ่งที่พอใจมากกว่าทุกอย่าง ความรักของพ่อ คุ้มภัยลูกไปทุกทาง
และความดีที่พ่อสร้าง ก็เป็นแนวทางให้ลูกก้าวไป พ่อจ๋า
ขอบคุณที่ให้ชีวิตลูกเกิดมาในโลกใบใหญ่ ขอบคุณที่สอนลูกให้รู้จักรักใครๆ
กับชีวิตนี้ที่ลูกพอใจ ขอหอมแก้มพ่อทีได้ไหม เพราะลูกไม่มีอะไรยิ่งใหญ่
จะมาขอบคุณ
เธออาจมีความฝันมากมาย เธออาจทำความฝันของเธอให้เป็นจริงได้
และในเมื่อเธอมีความสุขกับทุกๆสิ่ง ขอให้เธอเหลียวกลับไปมอง
ผู้ให้กำเนิดแก่เธอบ้าง เพราะแท้จริงแล้ว พ่อคือผู้ให้ทุกสิ่ง..
แม้ชีวิตของเธอ
เขียนถึงทุกความประทับใจ ที่พ่อให้ตั้งแต่ยังไร้เดียงสา จนเราเติบโตมา
พ่อก็ยังไม่วางตา เพราะห่วงใย พระคุณนี้ทดแทนไม่หมด
เกินกว่าทั้งชาติจะชดใช้
หวังเพียงว่า ยามเมื่อพ่อแก่ชราลงไป ลูกจะอยู่คอยดูแลเอาใจใส่
เหมือนกับที่พ่อเคยให้มา
แด่.. พระผู้ให้ ก่อกำเนิดเรือนกายเป็นรากฐาน กล่อมเกลาจิต ชีวิต
และวิญญาณ
เพื่อให้ลูกได้พบพาน สิ่งที่ดี ขอฝ่าเท้าของพ่อ โปรดรับคำวอนขอจากลูกนี้
ลูกขอวานสิ่งศักดิ์สิทธิ์และกรรมดี ตอบสนองให้พ่อมีแต่สุขเทอญ
จะไปเรียนก็พ่อจ๋าของตังค์ เพื่อนชวนไปดูหนังก็พ่อจ๋าหนูบ่จี๊
อยากได้อะไรก็พ่อหามาให้ทุกที ตั้งแต่เด็กจนโตป่านนี้ ไม่ต่างอะไร
รอให้เรียนจบก่อนนะ พ่อจ๋า รับรองว่าจะทำตัวเป็นผู้ใหญ่
จะเลี้ยงพ่อแม่ให้มีแต่สุขใจ แต่พ่อจ๋า.. วันนี้ตังค์จะไปมหา\'ลัย
ยังไม่มี
(ขอหน่อย!)
ระหว่างพ่อกับฉัน จากวัยวันที่ประคับประคองกันมา
เราเป็นให้กันทั้งความอ่อนโยน
และเป็นให้กันในสิ่งตรงกันข้าม ก่อเกิดวีรกรรมมากมาย ทั้งร้าย เลว
และสวยงาม
ฉันไปถึงที่ไหน พ่อก็ไปถึงที่นั่น แต่เราให้อิสระแก่กันและกัน
ฉันยังโตขึ้นเท่าไหร่ พ่อก็ยิ่งแก่ลงเท่านั้น ระหว่างพ่อกับฉัน
เราจึงผูกพันกัน ด้วยเรื่องราวเหล่านั้น พูดคุยกัน บางครั้ง
ถึงเรื่องราวความฝัน และความหวาดหวั่นแห่งชีวิต เราต่างเป็นแรงใจให้กัน
ฉันชื่นชมและศรัทธาในตัวพ่ออยู่ลึกๆ แต่ไม่บ่อยครั้งที่จะบอกให้พ่อรู้
ลูกผู้ชาย รักก็เก็บไว้ ไม่ชอบก็เก็บไว้ ระหว่างพ่อกับฉัน
รับรู้กันด้วยหัวใจ
อยู่แล้ว
เขียนถึงทุกความประทับใจ ที่พ่อให้ตั้งแต่ยังไร้เดียงสา จนเราเติบโตมา
พ่อก็ยังไม่วางตา เพราะห่วงใย พระคุณนี้ทดแทนไม่หมด
เกินกว่าทั้งชาติจะชดใช้
หวังเพียงว่า ยามเมื่อพ่อแก่ชราลงไป ลูกจะคอยดูแลเอาใจใส่
เหมือนกับที่พ่อเคยให้มา
อยากกลับไปฟังพ่อเล่านิทาน แล้วฟังเสียงเพลงกล่อมเพลงหวาน ก่อนหลับไหล
เหมือนเมื่อครั้งหนึ่งที่อ่อนวัย ที่พ่อคอยห่มผ้าให้ ทุกคืน
มาอยู่ไกลบ้านอย่างนี้ คิดถึงพ่อแต่ละที น้ำตารื้น
อยากกลับไปอยู่ในอ้อมกอดของวันคืน ที่มีความอาทรของพ่อหยิบยื่น
อยู่เต็มใจ
เอาเถอะนะ แล้วสอบเสร็จคราวนี้ จะรีบกลับไปฟังนิทานที่พ่อมี ไม่เถลไถล
กลับไปหาบ้าน ที่มีแต่ความอบอุ่นข้างใน
กลับไปหาที่มีแต่ความรักความห่วงใย
ไม่จืดจาง
พ่อจ๋า... เราไม่เคยบอกกันว่า \'รัก\' แต่ลูกสามารถประจักษ์ได้
เพราะทุกสิ่งที่พ่อทำลงไป มันชัดเจนกว่าคำพูดใดๆทั้งๆมวล
จากวันนั้น.. วันที่ฉันจะเอื้อมดาว อยากให้มาสุกสกาว อยู่ที่หลังคาบ้าน
เพราะยังอ่อนเยาว์ ไร้ปฏิภาณ อยากได้ตามต้องการ ทุกครั้งไป
เสียงหนึ่งที่คอยสอนและบอก ให้ฉันคิดออก ว่ามันเป็นไปไม่ได้
ดาวเดือนที่อยู่ห่างกล ไม่เคยมีใครได้มันมา จนวันนี้..
ฉันเริ่มเข้าใจทุกอย่าง
คนนั้นก็ยังเคียงข้าง ในยามเหว่ว้า คอยอบรมสั่นสอนด้วยความเมตตา
แม้ว่าฉันจะเป็นผู้ใหญ่กว่า วันวาน แต่ฉันยังคงเป็นเด็ก สำหรับเขา
เป็นห่วงเราทุกฝีก้าว เมื่ออกจากบ้าน จะกี่เดือน กี่ปี ที่เนิ่นนาน
ความรักเขา
ยังคงขับขานอยู่ในหัวใจ ฉันพบเขาทั้งยามตื่นและยามฝัน ฉันผูกพันกับเขา
มากกว่าใครคนไหน ฉันเรียกเขาว่า \'พ่อ\' อย่างมั่นใจ
ว่าในโลกนี้ไม่มีใครแทนได้เลย
ไม่ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหน ลูกยังจำได้ถึงคำที่พ่อสั่ง
แม้จะได้กลับบ้านนานๆครั้ง
ลูกก็ยังคิดถึงพ่อ ตลอดเวลา \'อย่าเกเรนะลูก อย่าเหลวไหล\'
ขอให้เอาใจใส่ในการศึกษา วันที่ลูกกลับบ้านมา พ่อหวังว่า ลูกพ่อคงได้ดี
ถึงลูกจะจากบ้านมาไกล ก็เหมือนพ่อมาอยู่ใกล้ๆที่นี่
ขอสัญญาว่าจะทำแต่สิ่งที่ดี ให้สมกับที่พ่อหวัง และตั้งใจ
พ่อกับลูก ไม่จำเป็นต้องอยู่ร่วมกันเสมอ บางครั้ง
เพื่อความสมบูรณ์แห่งชีวิต
เราต้องห่างกันไป บนเส้นทาง ฉันไปเพื่อความฝัน และเรียนรู้ที่จะเติบโต
พ่อ..
ก็ไปเพื่อชีวิต อาจห่างเหินกันบ้าง แต่จริงๆแล้ว ฉันกับพ่อ เราผูกพันกัน
และยังเคียงข้างกัน ในความคำนึงเสมอ
พ่อจะอยู่ตรงไหนนะ ในฟากฟ้า แล้วพ่อจะรู้บ้างมั๊ยว่า ลูกคิดถึง
แต่ก่อนเคยมีพ่อเป็น hero เก่งที่หนึ่ง แต่วันนึงจู่ๆ พ่อจากไป พ่อจ๋า..
อยู่บนโน้นมองเห็นลูกหรือเปล่า ลูกเข้มแข็งไม่เหมือนเก่า พ่อเห็นไหม
ถ้าพ่อเห็น ขอให้ช่วยเป็นแรงใจ มองอยู่บนฟ้าดูลูกก้าวไป
จนถึงจุดหมายปลายทาง
ความรัก มีทั้งความสุข ความทุกข์ มีสมหวัง ผิดหวัง มีชนะ มีพ่ายแพ้
เราอาจต้องแก่งแย่งแข่งขัน เพื่อให้ได้มาซึ่งความรักที่ปรารถนา
แต่ความรักของพ่อ คือความรักที่อบอุ่น ดื่มด่ำ และมั่นคงที่สุด
ตราบจนนิรันดร์
หอมไอดิน ถิ่นเกิด ที่ๆเคยถือกำเนิด อาศัย พกพาความช้ำ มาเต็มใจ
หวังให้ลมชโลมไล้ เบาบาง มานอนหนุนตักพ่อ เติมเต็มใจที่กำลังอ่อนท้อ
อ้างว้าง
เหนื่อยล้าเหลือเกิน บนหนทาง พ่อบอก ลูกจงก้าวย่าง อย่าอ่อนแอ
ทางข้างหน้ายังมีอีกไกล ลูกจงก้าวไป อย่าพ่ายแพ้ โชคดีที่ยังมีพ่อ
คอยดูแล
ต่อไปลูกจะไม่อ่อนแอ ไม่แพ้ใคร
อยากเป็นคนดีทีละน้อย ค่อยๆสร้างเสริมเติมคุณค่า
อยากให้ทุกเช้าตื่นขึ้นมา
ชีวิตก็ก้าวไปข้างหน้า อีกก้าวนึง และเป็นก้าวที่เพื่อ \'ให้\' ใครๆด้วย
ก้าวที่ช่วยสังคมบ้าง อีกทางหนึ่ง มิใช่คิด เห็นแก่ตัว มัวคำนึง
ไม่นึกถึง
ทุกข์ใครอุ่นอีกหมื่นพัน อยากเป็นคนดี ทีละนิด มีชีวิต ที่มีค่า
มาสร้างสรรค์
อยากเป็นคนที่มีคุณค่า ที่เกิดมาเพื่อแบ่งปัน เพราะรู้ว่าทั้งหมดนั้น
\'พ่อ\'
คิดฝัน ให้ฉันเป็น
เคยทำให้พ่อทุกข์ใจบ้างไหม เคยเห็นพ่อร้องไห้ บ้างหรือเปล่า เคยไหม
ต้นเหตุที่พ่อหลั่งน้ำตา มาจากเรา ลองทบทวนเรื่องราวดูดีๆ
ถ้าเราเคยทำให้พ่อเสียใจขนาดนั้น กลับตัวกลับใจยังทัน.. วันนี้
แล้วตั้งหน้าตั้งตาทำ แต่สิ่งดี ให้พ่อที่เรายังมี ได้ชื่นชม
ยิ่งกว่าบูชา ยิ่งกว่าศรัทธา หมื่นล้าน มีให้มาเนิ่นนาน
มีให้พ่อของลูกคนเดียวเท่านั้น ในใจ ความรัก ความผูกพัน
ที่เราสองคนมีให้กัน
เกินอธิบายได้ รู้แต่ว่า ลูกไม่เคยให้ความรู้สึกนี้แก่ใคร และรู้แต่ว่า
พ่อก็ไม่เคยมีให้คนไหน เช่นกัน
ทุกครั้งที่ฉันเหนื่อยและท้อ ฉันจะนึกซะว่าพ่อมาอยู่ข้างฉัน
มีสองมือหยาบใหญ่
มาเช็ดน้ำตาให้กัน ฉันจะหลับและฝันเพื่อตื่นขึ้นสู้อักวันอย่างมั่นใจ
เพราะมีพ่อ กำลังใจจึงไม่หมด อิ่มหรืออด ยังอุ่นใจไม่สับสน คำว่า พ่อ
ทรหด
และอดทน เป็นบทเรียนฝึกฝน ให้ลูกได้ดี
เมื่อใกล้พ่อ ก็แน่ใจ ได้ความรัก ได้รู้จัก ความแน่นหนักและศักดิ์ศรี
แม้ไกลพ่อ จึงเหมือนใกล้ไปทุกที เพราะต่างมี พลังแห่ง ความห่วงใย
ไม่มีเสียงเพลงกล่อมหวาน หวาน ไม่มีนิทานมาเล่า เอาใจ แต่มีสองตา
จ้องมองอย่างรักใคร่ และมีหนึ่งหัวใจ ที่จะกล่อมให้หลับฝันดี
ฉันจับมือพ่อเอาไว้ เพื่อให้อุ่นใจ ว่าพ่อยู่ที่นี่ คงเป็นอีกคืน
ที่จะหลับฝันดี เพราะมีพ่อของลูกคนนี้ อยู่ข้างกาย
พ่อไม่เคยบอกสักคำว่าพ่อรัก แต่เราก็ตระหนัก ในคำคำนี้
ไม่เคยบอกว่าห่วงใยเราสักนาที แต่เราก็รู้ดี อยู่เต็มใจ
เพราะทุกๆสิ่งที่พ่อสร้าง และทุกๆอย่างที่พ่อให้ แทนความรู้สึกได้หมดใจ
แทนคำรักได้ หลายล้านคำ
หลิน
บุคคล ที่มีแนวความคิด และมองเห็นหนทางแก้ปัญหา ให้เป็นไปในทางสร้างสรรค์ คือบุคคลที่มีความก้าวหน้าในสาขาวิชาชีพของตน เขาสามารถจะสร้างธุรกิจ ที่ก่อให้เกิดผลกำไรได้อย่างมากมาย เป็นที่ดึงดูดใจแก่ทุกผู้ที่ได้พบเห็น ทั้งในแวดวงของญาติสนิทมิตรสหาย และสังคม และใช้ชีวิตได้อย่างอิสระเสรี
การค้นพบพลังอันยิ่งใหญ่ทั้งหลายทั้งปวงนี้ คือผลจากการใช้ความคิดทั้งสิ้น 
มีนักประดิษฐ์คิดค้นมากมายในโลกนี้ ที่มิได้เริ่มต้นค้นคว้าในสิ่งที่สร้างชื่อเสียงให้กับเขาอย่างจริงจัง ตั้งแต่ในตอนแรก แทบทุกคน ต่างก็คิดค้นในโครงการอื่นๆอยู่ และแล้วก็ให้มีเหตุบังเอิญเกิดขึ้น ซึ่งทำให้เขาต้องเปลี่ยนเข็ม ไปทำในสิ่งที่แตกต่างกว่าที่ตั้งใจไว้ และมีความสำคัญอันใหญ่หลวงเกินกว่าสิ่งที่เขาทำอยู่มากนัก
ก่อนหน้านั้น ใบมีดที่ใช้โกนหนวด จะต้องมีการลับให้คมอยู่เสมอ ดังนัน เขาจึงเกิดความคิดว่า ถ้าจะผลิตใบมีดโกนราคาถูก ชนิดใช้แล้วทิ้งเลยออกมา ก็จะเป็นประโยชน์แก่ลูกค้าอย่างมาก ซึ่งยังถูกกว่าค่าใช้จ่ายในการลับมีดอีกด้วย และใบมีดโกนนี้ ทำให้เขารวยไม่รู้จบทีเดียว 
ในบทนี้ บ่อยครั้งที่ผมได้กล่าวย้ำว่า มันมีหนทางในการแก้ปัญหา และแนวความคิดที่จะสนองความต้องการของเรารออยู่ ซึ่งผมขอขยายความให้คุณได้เข้าใจเพิ่มเติมอีกเล็กน้อยว่า ในความเป็นจริงนั้น ทั้งหนทางในการแก้ปัญหา และแนวความคิดที่คุณประสงค์ มีอยู่แล้วในสมองของคุณ ผมมีตัวเลขที่จะใช้ยืนยันในการนี้ได้..... 
เพื่อมิให้คุณเข้าใจผิดในเรื่องนี้ สิ่งหนึ่งที่เราจะต้องย้ำก็คือ บุคคล เหล่านี้ โดยแท้จริง เขามีความเป็นอัจฉริยะในสาขาวิชาชีพของตนอยู่ก่อนแล้ว เขามิได้พัฒนาความเป็นอัจฉริยะนั้น ขึ้นมาจากแนวความคิดทั่เกิดขึ้น ในระหว่างที่เขานอนหลับอยู่ ในช่วงเวลานั้น จะทำหน้าที่แต่เพียงเลือกสรรข้อมูลที่คุณต้องการ และรายงานเข้ามาให้เท่านั้น ด้วยเหตุนี้ บุคคลผู้มีความคิดในทางสร้างสรรค์ จึงพึ่งพาอาศัยจิตใต้สำนึก ในฐานะที่มันเป็นเครื่องมือที่จะช่วยพัฒนาความรู้ และสร้างสรรค์ซึ่งเขาได้มีอยู่แล้วในสมองเท่านั้น