++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2551

กวียังอยู่ว่อยยย.

ใครนะเที่ยวถามหาบทกวี
ถามทุกวันทุกวี่ทุกแห่งหน
ดอกกวีอยู่ไหนในสากล
คนกวีหายไปไหนในจักรวาล

ไม่รู้หรือว่าวันนี้กวีพ่าย
เกลือกกลั้วล้มตายทุกหย่อมย่าน
เลือดกวีปรี่ไหลไปทางธาร
เพราะวิญญาณคนกวีถูกบีฑา

ด้วยคนเสพนับวันยิ่งน้อยนิด
เห็นกวีกระจิริดและไร้ค่า
ทุนนิยมไร้จริยธรรมไม่นำพา
ดอกกวีจึงโรยราน่าตกใจ

กับสนามกวีที่มันน้อย
เหลือสี่เหลี่ยมกระจ้อยร่อยที่เขาให้
บทกวีที่เห็นความเป็นไป
ดูจะไม่สุนทรเหมือนก่อนกาล

กับสนามกวีมีให้เกร่อ
เปิดด้วยเห่อตามกันแข่งขันขาน
เหมือนกับเห็ดหน้าฝนไม่ทนทาน
ที่ขาดจิตวิญญาณการกวี

ดอกกวีที่เห็นจึงด้อยค่า
ชวนให้เสื่อมศรัทธากวีศรี
กวีแท้จึงตกอับยับชีวี
เหนื่อยเต็มที่เหลือทนทุกคนไป

คนกวีเดี๋ยวนี้จึงศรีหมอง
อหังการกลัดหนองทั้งน้อยใหญ่
มาถึงคราวตกต่ำน่าช้ำใจ
จะมีใครกู้หน้ากวีอื่น

  กร ศิริวัฒโณ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น