....ต้องเคลื่อนไหว
จิตใจ.... จะเข้มแข็งได้
....ต้องหยุดนิ่ง
ความเพียรของมนุนย์
เทวดาก็กีดกันไม่ได้
การมอง
ที่สวยงามที่สุด
คือการใช้
ห้วใจมอง
บางอย่างไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจาก "รอ"
บางสิ่งไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ นอกจาก "ปล่อย"
จงอย่าสวดมนต์เพื่อขอ
บางสิ่งบางอย่าง
แต่ให้สวดมนต์เพื่อขอบคุณ
สำหรับสิ่งต่างๆ ที่เราได้รับ
แก้วที่คว่ำอยู่กลางสายฝน ต่อให้ฝนตกกระหน่ำทั้งคืนก็ไม่อาจเต็มไปด้วยน้ำ คนที่ไม่ยอมเปิดใจเรียนรู้ ต่อให้คลุกคลีอยู่กับนักปราชญ์ทั้งคืนก็ยังคงโง่เท่าเดิม
คนที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้ตกเป็นทาสของความโกรธ ต่อให้นอนบนเตียงราคาแพงลิบลิ่ว ปูด้วยพรมขนสัตว์ที่มีลวดลายบุปผชาติประดับไปทั้งผืน ก็ไม่อาจทำให้หลับตาลงอย่างเป้นสุขได้เลยตลอดรัตติกาลอันยาวนาน
อยู่คนเดียวจงระวังความคิด อยู่กับมิตรจงระวังวาจา อยู่กับมารดาบิดาจงระวังการปฏิบัติตน ถ้าคิดไม่ระวังจะกลายเป็นคิดฟุ้งซ่าน ถ้าพูดไม่ระวังมิตรจะเข้าใจผิด ถ้าปฏิบัติไม่ดีต่อมารดาบิดาจะเป็นการสร้างบาปให้ตนเอง
อย่าแค่สอนให้ลูกอยาก “รวย” แต่สอนให้เข้าใจ “ความสุข”
เพราะเมื่อลูกคุณโตขึ้น เขาจะได้รู้ “คุณค่า” ของสิ่งของ ไม่ใช่รู้แค่ “ราคา” ของมันเท่านั้น
ผู้คนคิดว่าการอยู่คนเดียวทำให้เราเหงา แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่หรอก การถูกห้อมล้อมไปด้วยคนที่ไม่ใช่ต่างหาก คือสิ่งที่เหงาที่สุดในโลก
สมองคนเรามีพื้นที่จำกัด โปรดใช้จำแต่ส่งดี !
คนฉลาด ไม่ได้คบคนที่สวยที่สุดในโลก
แต่…คบคนที่คบแล้ว โลกสวยที่สุด
. เรา " พิมพ์” สิ่งใด ก็มีค่าเท่ากับ
เราได้ “เรียน” สิ่งนั้นซ้ำอีกครั้ง
การคิดแทนคนอื่น , เป็นการคิดที่เหนื่อยที่สุด
"เข็มเล่มหนึ่งไม่มีปลายแหลมสองด้าน"
ทุกคนมีทั้งจุดเด่นและจุดด้อย ไม่มีใครเก่งทุกอย่าง เปรียบเสมือนเข็มที่มีปลายแหลมเพียงด้านเดียว
ขอให้สุขในธรรม ในการงาน ในการใช้ชีวิตนะครับ
ถวิล พัวภูมิเจริญ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น