++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2552

หาได้มาก จ่ายแต่น้อย

จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์


เรื่องของคนญี่ปุ่น มีบทเรียนให้ศึกษาไม่รู้จักจบสิ้นครับ

หนึงในความสำเร็จของการสร้างชาติญี่ปุ่นก็คือนิสัยที่กินอยู่อย่างประหยัด
คนตะวันตกนั้น รายได้ยิ่งสูงยิ่งใช้จ่ายมาก แต่คนญี่ปุ่นกลับตรงกันข้าม
ไม่ว่ารายได้จะสูงเพียงไร วิถีชีวิตการครองชีพก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงไป

สภาพการกินอยู่ที่ฟุ่มเฟือยหาได้ยากครับในหมู่ชาวญี่ปุ่น
ชาวญี่ปุ่นส่วนมากจะใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายและประหยัด พวกเขาระลึกเสมอว่า
ความก้าวหน้าของตัวเขาและประเทศชาติขึ้นอยู่กับความมานะอดทนและซื่อสัตย์ต่อการทำงาน

มีเนื้อเพลงบทหนึ่งครับ มีใจความว่า

" เพื่อการสร้างชาติให้เกรียงไกร จงร่วมแรงร่วมใจกัน
ทำงานให้ดีที่สุดเพื่อเพิ่มผลผลิต ให้สินค้าของเราส่งขายไปทั่วโลก
ส่งออกไปขายไม่หยุดหย่อนชั่วนิรันดร์ ดั่งสายน้ำพุ่งจากน้ำพุ
อุตสาหกรรมเราต้องเติบโต เติบโตและเติบโต จงร่วมแรงอย่างแข็งขันและจริงใจ
"

นี่คือบทเพลงของคนงานในโรงงานมัตสุชิตะ ร้องก่อนเริ่มทำงานทุกวันในตอนเช้า

เห็นด้วยกับผมไหมครับว่า วิถีชีวิตของคนญี่ปุ่นนั้น
ไม่ว่าอาชีพไหนจะมีจุดมุ่งหมายรวมศูนย์ไปสู่การสร้างชาติร่วมกัน
มุ่งการผลิต มุ่งส่งออก เพื่อความไพบูลย์ของชาติโดยส่วนรวม

ในขณะเดียวกัน การใช้ชีวิตของผู้คนก็สมถะ ไม่ใช่ประเภทกินเลี้ยง กินเหลา
กินเหล้ากินเหลืออย่างสังคมของคนบางกลุ่มที่เป็นสังคมคนบริโภค
ไม่ใช่สังคมคนผลิต

ความเจริญของชาติ ดูได้จากวิถีชีวิตของคนครับ

ถ้าวิถีชีวิตของคนรายได้ต่ำ แต่รสนิยมสูง ก็เห็นจะเจริญรุ่งเรืองได้ยากนะครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น