ปล่อยให้ชนข้างฝา

จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์

ผมได้พบได้ร่วมงานกับคนมามากพอสมควร ทั้งงานธุรกิจและงานทางสังคม

ในชีวิตได้พบคนบางคนครับที่มีความเชื่อมั่นตนเองสูงมาก
สูงชนิดที่ไม่ยอมฟังใคร
หรือแม้จะฟังแต่ก็ยืนกรานความเห็นของตนอย่างเด็ดขาด
บางครั้งความเห็นก็ถูกต้อง บางครั้งความเห็นก็ไม่ถูกต้อง
ข้อพิสูจน์ความถูกต้องหรือไม่ก็คือ ผลแห่งการปฏิบัติครับ

คนที่ยืนกรานความเห็นของตน จึงต้องมีวิธีปฏิบัติต่อเขาครับ ถ้าหากพบว่า
ความเห็นนั้นไม่ถูกต้อง วิธีพูด วิธีแนะนำอย่างเดียว
บางทียังมองไม่เห็นภาพ ยังรู้สึกเลื่อนลอยอยู่

ถ้าเป็นเรื่องที่จะนำผลเสียหายใหญ่หลวงมาให้ ก็คงต้องใช้อำนาจบังคับกัน
ถ้าหากเขาไม่ยอมเชื่อฟัง แต่ถ้าหากเป็นความเห็นที่ไม่ก่อผลเสียหายมากนัก
ก็ลองปล่อยให้เขาทำไป ให้เขาชนข้างฝาด้วยตัวของเขาเอง
การที่ต้องชนข้างฝาย่อมต้องเจ็บตัว ซึ่งจะเป็นบทเรียนที่ดีกว่าอะไรอื่น

เพราะยังไม่ชนข้างฝา ก็ยังไม่รู้สึกตัว

คนโดยทั่วไป เป็นคนมีเหตุมีผล
ถ้ามีวิธีการแนะนำชี้แจงในทางสร้างสรรค์และด้วยจิตใจถนอมรัก

วิธีนี้ จึงใช้ได้กับคนบางคนเท่านั้นครับ และไม่ใช่จะใช้ได้บ่อยๆ
นานๆใช้ครั้งหนึ่ง ใช้บ่อยเข้าจะเสียเวลา
เสียกำลังคนอื่นที่จะต้องมาแก้ไขใหม่

ที่ปล่อยให้เขาชนข้างฝา ก็เพื่อให้เขาเก็บรับบทเรียนด้วยตนเอง
ไม่ใช่เพื่อจะกลั่นแกล้งกัน

การได้รับผลจากการปฏิบัติ
ย่อมก่อให้เกิดผลสะเทือนทางความคิดได้ดีกว่าการพูดเท่านั้น

เป็นอันว่า วิธีนี้เราใช้กับคนดื้อรั้น คนที่ไม่ยอมฟังใคร
และใช้กับเขาเป็นบางครั้งเท่านั้น

ข้อสำคัญ อย่าให้กลายเป็นว่า เราเองถูกคนอื่นใช้วิธีนี้กับเราเข้าก็แล้วกัน