พระไพศาล วิสาโล - Phra Paisal Visalo ได้เพิ่ม รูปภาพ ตั้งแต่ 6 สิงหาคม 2013 บนไทม์ไลน์ของเขา
ปุจฉา - กลุ้มใจเรื่องแมวค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า ลูกจ้างที่บ้านชอบให้อาหารแมวจรจัดที่พลัดหลงเข้ามาในบ้าน จนแมวตั้งท้องและคลอดลูกออกมาเป็นคอกที่สอง ลูกคอกแรกคิดว่าคงไปที่อื่นแล้ว แต่ลูกคอกที่สองตอนนี้ก็โตพอจะหาอาหารได้เองแต่ลูกจ้างที่ บ้านก็ยังคงให้อาหารอยู่เพราะแมวยังหาอาหารเองไม่เป็น ปัญหาคือดิฉันไม่อยากให้มีแมวในบ้าน มันไม่ได้อยู่นอกบ้านนะคะ บ้านของดิฉันเป็นบ้านแบบเปิดประตูหน้าบ้านและหลังบ้านไว้ตลอด มีประตูหน้าต่างเยอะ แมวสามารถเข้ามาในบ้านได้ง่าย สร้างความรำคาญเป็นอย่างมาก
ตอนแรกคิดจะเอาลูกแมวที่เพิ่งคลอดออกมาไปปล่อยแต่ก็สงสาร เลยรอจนมันโตพอที่จะหากินเองได้ พอบอกให้ลูกจ้างหยุดให้อาหารมัน มันจะได้ออกไปหากินที่อื่น วันแรกเห็นมันหิวเหมือนจะอาเจียนออกมาแล้วหลับไป พอวันต่อๆมา ลูกจ้างบอกมันไล่กินแมลงวัน กับจับนกมากินเหลือแต่หัว จับได้บ้างเป็นบางวัน แต่ก็ยังวนเวียนเดินตามลูกจ้างที่ให้อาหารอยู่ ดิฉันรู้สึกไม่สบายใจ ใจนึงก็สงสารแต่ไม่อยากให้มีแมวในบ้านเลย มันวิ่งขึ้นๆลงๆ และบางทีตัวแม่มันก็ยืนแยกเขี้ยวขวางทางขึ้นลงบ้าน พอไม่ให้อาหารมันมันก็ไปจับนกกิน ดิฉันก็รู้สึกผิดกับนกที่โดนจับกินด้วยค่ะ ดิฉันควรทำยังไงดีคะ
พระไพศาล วิสาโล วิสัชนา - ในเมื่อลูกแมวยังช่วยตัวเองไม่ได้ หากคุณให้อาหารมันบ้าง ก็นับว่าช่วยสงเคราะห์ให้อยู่รอด มันคงอยู่บ้านคุณไม่นาน พอโตขึ้นก็คงออกไปหากินเองหรือหาที่อยู่ใหม่เช่นเดียวกับครอกก่อนหน้านั้น ระหว่างที่ลูกแมวยังอยู่บ้าน ก็อย่ามองว่าเป็นปัญหา ถ้ามองว่าเป็นปัญหาเมื่อไหร่ คุณจะรู้สึกรำคาญหงุดหงิดขึ้นมาทันที เรื่องความรำคาญนั้นอยู่ที่มุมมองหรือการวางใจด้วย ถ้าวางใจเป็น หนักกว่านี้ก็ยังเห็นเป็นเรื่องปกติธรรมดา
ผู้ถาม - ระหว่างที่รอคำตอบจากพระอาจารย์ ดิฉันก็ปล่อยวางได้มากขึ้นมาระดับหนึ่ง บางทีถ้าไปจดจ่อหรือเพ่งกับสิ่งนั้นมากเกินไปก็จะทำให้เกิดความหงุดหงิดรำคาญใจมากขึ้นจริงๆ ต่อไปจะวางใจให้เป็นมากขึ้น สาธุค่ะกับคำตอบที่ได้ในวันนี้ ทำให้ใจสงบขึ้นมาอีกขั้นนึง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น