“เข้าสู่สมาธินี่คือการพักนะ” งานของเราคืองานพินิจพิจารณาอสุภะ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตาอยู่ในร่างกายนี้ เมื่อมันเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าแล้ว ให้ย้อนเข้ามาพักในสมาธิ แต่จิตจะเพลินไม่อยากจะเข้าพักในสมาธิ แต่ก่อนถือสมาธิเป็นสำคัญว่าเป็นสิ่งที่ให้ความสุข ความสบาย แต่ เวลาก้าวออกทางปัญญาแล้วสมาธินี่เหมือนหนึ่งว่าจะหมดคุณค่าไป ความจริงมีคุณค่าอยู่ในนั้นเมื่อเวลาเราพิจารณาเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า มากๆแล้ว จิตจะไม่อยากอยู่ในสมาธิมันเพลินทางด้านปัญญามันจะ พุ่งออกทางด้านปัญญาเวลาเราจะให้พักจะต้องหักจิตเข้ามา ถึงแม้มัน จะเพลินในการพิจารณาในด้านปัญญาขนาดไหน เวลานั้นมันเหนื่อย เมื่อยล้า ควรพักให้ย้อนเข้ามาสู่สมาธิทำสมาธิให้สงบตามเดิม
พ่อแม่ครูอาจารย์ หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น