อาบใจไอฉ่พรำหล้า
พรายพรมห่มฟื้นพื้นฟ้า
รวยรินวิญญาอ่าใจ
ใจรักจักห่มพรหมโลก
ห่างร้ายหายโศกเศร้าสมัย
เจ็บร้าวหนาวเรื้อเนื้อใด
จักอุ่นอิ่มไอในกรุณา
ยื้อแย่งแข่งขันฟันฟาด
แท้ทางพินาศมาให้
ลำเค็ญเข็ญชุกจุกใจ
จัญไรจักงอกดอกทราม
รินรักจักหวานธารใส
จากใจอาบใจไหวหวาม
ปีติเมตตาค่างาม
ทุกช่วงท่วงยามชีวิต
ฟ้าใสใฝ่สวยด้วยสร้าง
ไรแดดเรื่อรางศักดิ์สิทธิ์
แสงสางสว่างไล่มืดมิด
บ่เบียดเบือนบิดบีฑา
ชีวิตจักสวยสดใส
ด้วยรักรู้ให้คุณค่า
อันเปี่ยมเอี่ยมอุมิฑิตา
ไร้จิตริษยาสาธารณ์
แท้ธารรินไสไหลฉ่ำ
ชุบชีพดิ่งด่ำดื่มหวาน
ยินดี ยินร้ายรายงาน
อุเบกขาวางทวารอ่านใจ
ชีวิตเวียนวังสังขาร
ขมขื่นชื่นบานดาลได้
แท้สุขทุกข์หมองครองใคร
ด้วยใจใฝ่ห่มพรหมธรรม
รมณา โรชา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น