Theขี้ฝุ่นริมทาง
วันศุกร์ที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2550
รวมกลอน หวาน..หวาน
ตัวมาส่งเค้า
อยากให้เข้ามาบ้าน
อยากชงชาให้ทาน
อยู่เป็นเพื่อนที่บ้านเป็นไง
โบกมือเหงา..เหงา
ตัวเป็นห่วงเค้าใช่ไหม
ขอให้กลับถึงบ้านปลอดภัย
รถว่างนั่งสบายตลอดทาง
ตัวต้องกลับดึกกับเค้า
ง่วงหรือเปล่าอย่างไรบ้าง
หลับก็ได้ระหว่างทาง
พรุ่งนี้พักผ่อนบ้างนะคนดี
ดอกฝิ่น
หากว่าใจดวงนี้ยังมีฝัน
และสิ่งนั้นยังคิดจะไขว่คว้า
จะก้าวไปแม้ไกลสุดสายตา
ถึงลมฟ้าโชคชะตาไม่เป็นใจ
จงช่วยเพิ่มพลังความเข้มแข็ง
ทำหัวใจให้กล้าแกร่งเข้าไว้
ไม่หวั่นไหวต่อเรื่องราวใดๆ
หนักเพียงไรคงพร้อมจะฝ่าฟัน
ทรายสีชมพู
ถ้าเธอไม่เคยบอกว่ารัก
ฉันก็ไม่ต้องจมปลักอยู่อย่างนี้
ถ้าเธอไม่เคยบอกว่าใยดี
หัวใจดวงนี้ก็ไม่ต้องทนร้าวราน
แต่นี่เธอมาให้ความหวัง
บอกว่าจะจีรังกับฝันที่แสนหวาน
เธอมาบอกว่า "รัก" แล้วก็ทำลายจิตใจฉันจนแหลกราน
รู้ไหม..คำหลอกลวงที่เธอพูดไม่นาน
แต่มันสามารถเผาวิญญาณ
ให้ฉันต้องทรมานเหมือนตายทั้งเป็น...
" น้ำตาเทียน "
อยากเขียนจดหมายถึงหวานใจ
แต่ขึ้นต้นไม่ได้..ซักที
เพราะความรักมันล้นปรี่
จนเต็มสี่ห้องของหัวใจ
มือมันเลยสั่นๆ
หวั่นๆยึกๆไหวๆ
เขียนจบทบทวนแล้วป่วนใจ
สงสัย..ไม่ได้ส่ง ตามเคย
ฟ้ากว้าง ทะเลไกล
หัวใจไม่เคยหยุดฝัน
ขอฝากรักกับตะวัน..ส่งข้ามจันทร์ที่ล่องลอย
ค่ำนี้น่ะหนาวนัก
อยากเอาดวงมาถักผ้าผืนน้อย
ห่มแนบแอบชิดคอย..แทนอกอุ่นที่เคยอิง
อนาเบลล่า
เธอยิ้มให้ฉัน..แบ่งปันน้ำใจมาให้เสมอๆ..
ยามที่ฉันเหงาแลคราวเหม่อ...
ยังคงมีเธอคอยให้กำลังใจ...
เพราะอย่างนี้ฉันจีงรัก..
มันมากนักจนฉันเก็บไว้ไม่ไหว...
มีอย่างหนึ่งที่อยากให้เธอรับไป..
คือใจหนึ่งใจที่รักเธอหมดดวง..
"หนุ่มหน้าใส.."
หยาดฝนที่โปรยปราย
เย็นฉ่ำกายชื่นหรรษา
มีเธอข้างกายา
ไม่กลัวว่าจะเปียกปอน
ตัวหนาวแต่ใจอุ่น
กลิ่นไอกรุ่นยากจะถอน
สายตาที่วิงวอน
ขอบังอรอย่าจากลา
มีเธอเป็นที่รัก
เฝ้าตระหนักเป็นนักหนา
ไม่ต้องมีสัญญา
เพราะวาจานี้จากใจ
สิ่งหนึ่งที่อยากขอ
เฝ้าแต่รอรู้บ้างไหม
คำว่ารักจากหทัย
บอกฉันให้ชื่นกมล
หนอนแก้ว...
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น