บันทึกรักจากชายคนหนึ่ง ; เมื่อสิ่งที่สำคัญที่สุด กลายเป็นสิ่งที่ไม่สำคัญที่สุด

บนเส้นทางของการเดินทางของความรัก
มีทั้งหนทางที่ราบเรียบและขุระ
หลายครั้ง เส้นทางที่ราบเรียบไม่มีอะไร กลับกลายเป็นสิ่งที่ยากลำบาก ในการก้าวข้ามผ่านทางช่วงนั้น

ชายคนหนึ่งยังคงเฝ้ารัก ห่วงใจต่อเธอผู้เป็นแรงใจ และดวงใจไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์เช่นไร ก็ยังคงเหนียวแน่น มั่นคง
หลายเหตุการณ์เรื่องราว ทั้งหนักทั้งเบานั้น
ต้องใช้ความหนักแน่นมั่นคง ในการยืนอยู่ให้ได้ ไม่ล้มลงไปเสียก่อน

ในช่วงสิ้นเดือนที่หลายคนกล่าวว่า เหมือนสิ้นใจ
ชายคนหนึ่งได้พาเธอผู้เป็นแรงใจ ไปตามรอยความฝัน ..
ฝันของเธอที่รอคอยมานานพอสมควร
ทำให้ฝันของเธอนั้น เป็นจริง...
กับบุคคลในดวงใจที่เป็นดั่งต้นแบบของแนวคิดที่ตกผลึก
ที่ได้หล่อหลอมให้เธอเข้มแข็งทางความคิดอย่างเหนือความคาดหมาย
เหนือความคาดหวังว่า เธอจะชอบอ่านเนื้อหาเรื่องราวที่รุนแรง ผิดวิสัยของหญิงสาวทั่วๆไป

ปลายเดือน พ.ค.50 เป็นช่วงของเทศกาลวันวิสาขบูชา
ชายคนหนึ่งจึงหาโอกาสพาเธอ ไปเวียนเทียนรอบพระสารีริกธาตุกลางท้องสนามหลวง
นี่คือ สุดยอดความใฝ่ฝันของชายคนหนึ่งเอง
ที่จะได้ร่วมทำบุญกับเธอผู้เป็นแรงใจ
เมื่อสร้างบุญกุศลร่วมกัน ย่อมทำให้ชีวิตรัก สดชื่นยั่งยืน
เวียนเทียน อธิษฐาน ขอพร นั่งพนมมือเคียงข้างเธอ
อธิษฐานในใจ แล้วเหลือบมองเธอที่นั่งอยู่ข้างๆ แล้วรู้สึกสุขลึกๆในใจ

หลังจากที่ตามใจตัวเองแล้ว
เขาก็ตามใจเธอ พาเธอไปยังสถานที่ที่เธออยากไป

เมื่อถึงเวลาเดินทางกลับ จาก กทม. มุ่งไปยังจุดหมายปลายทางของแต่ละคน
ความจริงแล้ว เขาอยากจะชักชวนเธอพักค้างคืนที่โคราช
เพื่อที่จะได้มีเวลาอยู่กับเธออีก 1 คืน
ก่อนที่จะแยกย้ายเดินทางกลับในตอนเช้าวันรุ่งขึ้น

แต่... เธอได้ขอลาหยุดงานมาแล้ว 1 วัน
หากเหนี่ยวรั้งเธอไว้ งานในความรับผิดชอบของเธอ คงไม่เสร็จสิ้นเสียที
ในระหว่างการตัดสินใจ โดยการตามใจตัวเอง
ขอร้องให้เธออยู่เคียงข้างเขาอีกหนึ่งคืน
หรือให้เธอรีบเดินทางกลับสู่จุดหมาย เพื่อที่จะได้มีเวลาพักผ่อนมากขึ้น

ในที่สุด เขาเลือกอย่างหลัง
อดใจไว้ เพราะในคราวหน้า ค่อยขอเวลาจากเธอ เพื่ออยู่กับเธอให้นานขึ้น

แต่ดูเหมือนเธอจะเริ่มไม่พอใจ เมื่อจะต้องเดินทางกลับคนเดียว
โดยที่ชายคนหนึ่ง ไม่ได้เดินทางไปด้วยกัน

เมื่อเธอซื้อตั๋วเดินทาง ได้เที่ยว 2 ทุ่ม
ชายคนหนึ่งยังคงลังเล เพราะใจหนึ่งไม่อยากกลับ
และอีกใจอยากอยู่กับเธอ
เมื่อเธอถามว่า ไม่ไปซื้อตั๋วโดยสารของตัวเองหรือ
หลังจากเขากินข้าวเสร็จ เขาจึงรีบเดินไปซื้อตั๋วโดยสารทันที

หลังจากไปที่ขายตั๋ว คนขายรับเงิน พร้อมส่งตั๋วรถให้
"รีบไปขึ้นรถตอนนี้เลย เพราะอีก 5 นาที จะออกแล้วนะ"

ทำให้เขาตกใจ รีบเดินกลับไปหาเธอโดยเร็ว ไม่ทันได้ดื่มน้ำหลังทานอาหารเลย
พาเธอไปยังชานชลารอรถโดยสาร
จ้องมองเวลาบนนาฬิที่แขวนในร้านค้า
19.45 น. แล้ว
เขาจึงรีบบอกเธอโดยเร็วว่า ไปแล้วนะ
แต่เสียงคงจะเบาเกินไป

สักพัก เธอจึงโทรมาต่อว่า
ทำไม จึงไม่ใส่ใจ ไม่ร่ำลา ไม่สนใจใยดี
ไม่รักใช่ไหม

ชายคนหนึ่ง รู้สึกเหมือนโดนมีดกรีดหัวใจอีกครั้ง
พูดไม่ออก
พยายามละละล่ำพูดตอบไป
แต่ดูเหมือนความรู้สึกของเธอ กำลังพุ่งแรง เสียใจเต็มที่ และร้องไห้ออกมา
ชายคนหนึ่ง ยิ่งพูดอะไรไม่ออกเลย



หลังจากเธอวางสายไปพักใหญ่ และรถโดยสารที่เขานั่ง ออกจากท่ารถ
เธอส่ง SMS มาต่อว่า เขาอีกชุดใหญ่
"... ที่ทำแบบนี้ เพราะไม่เคยรักกันเลยใช่ไหม..."

เขาไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดี
นั่งนึกถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา
เขาพาเธอไปพบกับบุคคลในดวงใจ
ได้ทำบุญ และเวียนเทียนร่วมกับเธอ 2 ต่อสอง
อธิษฐานขอพรให้เธอ...

แต่สุดท้าย ก็ต้องพลาดพลั้ง กับความพลั้งเผลอจากความเร่งรีบ
ที่ทำให้เธอเสียใจ
และลืมสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นมา ตลอดหลายชั่วโมง
เพราะความรีบเร่งที่ไม่มีค่าควรจำเลย
... แต่กลับเป็นสิ่งที่เธอจดจำเอาไว้...

ไม่มีคำอธิบาย
ไม่มีคำตอบจากชายคนหนึ่ง
ได้แต่รอคอยเวลาให้เธอสงบ และเย็นลงกว่านี้
นั่งนึกถึงช่วงเวลาที่ทำบุญ เวียนเทียนร่วมกับเธอในวันวาน
การได้กราบไหว้ อธิษฐานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พระพุทธรูปมากมาย
อย่างน้อย สิ่งดีๆที่ผ่านมา คงทำให้เธอผู้เป็นแรงใจ รู้สึกดีขึ้น,

ถึงแม้เธอจะบอกว่า เขาไม่รักเธอ รู้สึกเหมือนไม่ได้เป็นของเธอเลยก็ตาม
คำพูดคำนี้ เหมือนมีดกรีดหัวใจเขา
ทั้งๆที่เขายังคงรักแต่เธอเสมอ
นับจากวันแรก จนมาถึงนาทีนี้..ไม่เปลี่ยนแปลง