ไม่อยากให้หญิงต้องทุกข์เพราะรักเลย

คำว่า รัก มีหลายสิ่งให้มองเห็น รักแบบไหน ที่เป็นไม่ทุกข์หนอ คำว่า รัก มีมากล้น จนเกินพอ ก็ไม่เคย แก้ปัญหา ที่ทุกข์ใจ เพราะมัว แต่มองหา คน ที่จะรัก ไม่เคยพัก มองใจตน ที่ไขว่หา แท้จริงสิ่งที่ต้องการ เคียงกายา มิใช่หา คนมารัก ให้ปวดทรวง สิ่งที่หญิงพึ่งหาคือ ความรัก มิใช่คนรัก ที่พาจิตผิดลุ่มหลง ความรักแท้ พาหัวใจ ออกจากพง กิเลสตน ที่เป็นคน เห็นแก่ตัว หากว่ามองออกซึ่ง ความรัก ไม่ช้ำหนัก เพราะ จะรักคน ที่ใจเห็น คนที่รัก หัวใจให้ คนอื่นเป็น มิใช่รัก คนที่เห็น แก่ตัว อยู่เรื่อยไป จะรู้ได้อย่างไร ว่าใครรัก ก็ประจัก ดูได้ด้วยเหตุผล หากรักนั้นที่ให้มา มีเล่ห์กล จะเป็นคน ที่ควรรัก ได้เช่นไร หญิงพึ่งมอง พึ่งมั่น ว่าควรรัก ก็ตระหนัก และคิดจน หายสงสัย คนที่มา คนนี้ มีหัวใจ ให้ความรัก เราจริง มิได้ลวง หาก รู้แน่ ว่าต้องการ คือความรัก ไม่ใช่ สักแต่ว่า จะหาเหมือน ขอความรัก จริงๆ ไม่มีเลือน คงต้องเตือนใจตน ตลอดไป ความรักแท้ของชายที่หมายมั่น จะต้องตั้งกำแพงสูงหนักหนา ให้พวกชายเหล่านั้น ปีนป่ายมา อย่าได้ลด กายา พาทุกข์ใจ สิ่งที่ต้องหวงแหน ควรหวงแหน สร้างกำแพงให้สูงสุด พอหายสงสัย หากว่าชาย เล้าโลมเรา จนได้ไป จะรู้ได้อย่างไร ว่ารักจริง มิได้ลวง ใจเรารัก เราจึงให้ อย่าได้หลอก ขอเพียงกอดเราก็รู้ว่า สุขสม หากว่าเริ่ม ด้วยเล่ห์ จนท้องกลม ก็ต้อง ตรม อุรา เพราะ รักลวง หากว่ารัก ของชาย ไม่บริสุทธิ์ สิ่งที่จะ ผุด คือ ชายไร้ศักดิ์ศรี ความรับผิดชอบ ที่ควรได้กลับไม่มี เป็นแค่คน อัปรีย์ อย่าใส่ใจ สิ่งที่หญิง พึ่งมั่น ควรสอนหญิง ใจต้องหยิ่งและรัก ในศักดิ์ศรี สอนลูกให้ รักษ์กาย ใจ อย่าได้พลี ชาย ย่ำยี ไร้รัก จะทุกข์ตรม ความรัก แท้ จะได้เจอ เมื่อเจอรัก และประจักษ์ ในใจนั้นและน่า ว่ารู้สึก อยากให้ตลอดเวลา จะไม่เปลื้องกายา หากรักเป็น เรารู้ ว่า เรารัก เราจักให้ ก็นำไป ใช้มองดู คู่ที่หา หากไม่เคยให้เลยตลอดเวลา เราจักหา ความรัก จากเขาได้อย่างไร สิเน่หาใคร ใคร ก็ล้วนอยาก แต่มันพรากความสุข จะเอาหรือ หากว่าให้มันนำ ไม่ฝึกปรือ เป็นกระบือ ให้มันหลอก อยู่เรื่อยไป ขอแค่รู้ว่าสิ่งที่ต้องการคือความรัก ได้ประจักษ์ ว่ารักนี้ดี หนัก หนา จะสามารถ เหนี่ยวนำ และนำพา ดวงวิญญาณ ไปสู่ นิจ นิรันดร์ ที่มา http://weblog.manager.co.th/publichome/manomai/