ตกฝากยากจนฝนรั่วใส่
นมแม่จางใสไร้คุณค่า
ดื่มน้ำข้าวแทนนมมารดา
เห็นควันสูบยาห่อใบตอง
สาบผ้าถุงผืนเก่าแทนผ้าอ้อม
นอนฟังเพลงกล่อมกลางลานห้อง
คลุ้งกลิ่นน้ำครำใต้ถุนนอง
อดหิวไห้ร้องทุรนทุราย
เติบโตติดตามความลำบาก
ป่วยไข้ยามยากน่าใจหาย
พึ่งพายาไพรรักษากาย
เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายทุกนาที
สุดฤทธิ์ยาไพรพึ่งไสยศาสตร์
ยอมตกเป็นทาสพวกหมอผี
โอกาสให้เลือกนั้นไม่มี
ดิ้นรนชีวีตัวเป็นเกลียวเข้าเรียนเพราะถูกเขาบังคับ
ขาดเรียนเกินนับครูโกรธเกรี้ยว
ก้นด้านเคยคุ้นกับไม้เรียว
เปล่าเปลี่ยวหัวใจไร้เพื่อนเคียง
ออกโรงเรียนกลางคันมิทันจบ
เข้าสู่ระบบการสุ่มเสี่ยง
ต่อสู้ชีวิตจนตัวเอียง
เหนื่อยเพียงขาดใจลงกองดินความหวังพังพ่ายไปหลายครั้ง
ชิงชังสังคมอันโหดหิน
แล้งซึ่งน้ำใจไม่หลั่งริน
หาอยู่หากินลำบากครัน
ข้าวยากหมากแพงทุกแห่งหน
คนจนเดือดร้อนนอนเสียขวัญ
ปัจจัยจำเป็นประจำวัน
พุ่งแพงผูกพันอัดกั้นใจได้แต่โวยวายคล้ายคนบ้า
อับจนปัญญาจะแก้ไข
เขกหัวตัวเองวุ่นวายไป
ฟ้องต่อเทพไทผู้ไร้ตา
กร ศิริวัฒโณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น