ยิ้มหน่อยได้ไหมดอกไม้สวย
ยิ้มให้สายลมที่รินรวย
มาเถิดมาช่วยกันแย้มยิ้ม
ยิ้มให้โลกนี้สว่างไสวกระด้างร้างไร้จงใยยอง
ยิ้มให้ความงามความอิ่มเอิบ
น้ำค้างกลีบแก้มประกายพริ้ม
ริมริมจะหยดจะหยาดแล้ว
มืดมนหม่นหมองจงผ่องแผ้ว
โพยภัยพินท์จงคลาดแคล้ว
เจ้าแก้วดอกนน้อยอย่าระวาง
แย้มยิ้มเยือนยลทุกหนแห่ง
ดอกแดงใจวายไสวสว่าง
บนพรมหญ้าพลิ้วพะพรายพราง
พราวประจงลงวางแทบทางเท้า
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น