หลายคนเปรียบครูเป็นเช่นเรือจ้าง
ออกเดินทางรับส่งคนจนถึงฝั่ง
โดยไม่เลือกที่รักมักที่ชัง
คอยระวังความปลอดภัยให้ทุกคน
อยู่กลางน้ำเรือลำนี้ก็มีค่า
ส่งเขามาถึงงจุดหมายได้ทุกหน
พอถึงฝั่งต่างก็มีหน้าที่ตน
เรือก็พ้นภาระผละจากไปแต่ฉันว่าครูคือแม่พิมพ์ชาติ
มีบทบาทสำคัญอันยิ่งใหญ่
เป็นแบบของคนดีมีวินัย
ทำตัวให้เด็กเห็นเป็นตำรา
ครูถ่ายทอดสิ่งที่ดีนี้แก่ศิษย์
ให้ความคิดคุณธรรมอันล้ำค่า
ทั้งอบรมบ่มนิสัยให้ปัญญา
แก้ปัญหาให้ความรู้อยู่แนะนำครู ประดุจบุพการีคนที่สอง
ชนยกย่องให้เกียรติมิเหยียบย่ำ
แต่ก็อยากถามครูดูสักคำ
ว่าครูทำเพื่อใครสิ่งไหนกัน
หากทำด้วยวิญญาณของการให้
ก็เรียกได้ว่าครูแท้มิแปรผัน
แต่ถ้าทำเพื่อค่าจ้าง หวังรางวัล
ตัวครูนั้นครูเรือจ้างอย่างแท้จริง
สาคร พรมไชยา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น