๐ลมหนาวพรู กูจะตายไหมหนาวนี้
เงินบ่เหลือเสื้อขาดสาดผืนเก่า
ลูกจับไข้ผ่าวร้อนนอนสั่นเทา
มีเรือนเหย้า เพิงผ้ายางอยู่ข้างทาง
๐อาศัยแผ่นโฆษณามาป้องลม
ขดตัวจมใต้พงหญ้าไร้ค่าร่าง
เกิดเป็นคนจนทุกอย่างจนหนทาง
มันช่างหนาวอ้างว้างในร่างคน
๐เมียตัดขามานอนหนุนท่อนแขน
เป็นคู่แฟนคู่กรรมยามขัดสน
วิบากบาปเคราะห์ลูกถูกรถชน
ตายตากหนาวบนถนนอย่างหมาตาย
วิโรฒ ศรีสุโร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น