พันธสัญญา

เอ่อ..น้องเอย นกเขานี้อยู่กับเราเถิดหนาเจ้า
ทั้งน้ำทั้งข้าว รักษาเจ้ามิให้เศร้าหมอง
โอ่ โอ้เจ้าเนื้อเกลี้ยง จะเลี้ยงเจ้าไว้ในกรงทอง
รักษาเจ้ามิให้เศร้าหมอง ขังในกรงทองใหญ่เอย ฯ

เพลงเวน้อง หน้า 148
จากหนังสือ เมื่อเรายังเด็ก...พุทธทาสภิกขุ

บทเพลงกล่อมลูก หรือ เพลงเวน้อง
วรรรณกรรมพื้นบ้านในแถบถิ่นรอบอ่าวบ้านดอน จ.สุราษฎร์ธานี
ที่แสดงุถึงลมหายใจ ภูมิปัญญาท้องถิ่น ที่ผู้คนมีความรุ่งเรืองด้วย
วรรณศิลป์ ศิลปะวัฒนธรรม และศาสนา
จนสามารถนำพุทธิปัญญาในชั้นปรมัตถ์ของพระพุทธศาสนา
มาร้อยกรองเป็นบทเพลงกล่องลูกหรือ เพลงเวน้อง ขับขานสืบสานต่อๆกันมา
ด้วยความจำจากรุ่น หรือ สู่คนอีกรุ่นหนึ่ง โดยที่ยังสืบค้นไม่ได้ว่า
ครูหรือ ท่านผู้เฒ่าท่านใด เป็นผู้รจนาบทเพลงที่มีนัยลึกซึ้งในทางธรรม
และวิจิตรด้วยวรรณศิลป์นี้