เขียนให้ พธม. อ่านเท่านั้น...
ผมและภรรยาวางแผนไปร่วมงานนี้ตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว
พยายามเตรียมตัวเคลียร์งานเอาไว้ทุกอย่างเพื่อให้สามารถเดินทางได้ทันที
แต่ก็ละนะ...มีเหตุให้เดินทางได้ล่าช้า
จากเดิมที่คิดว่าจะขับรถไปเช้าวันศุกร์ที่ 18
มีปัญหาเล็กน้อย....ก็เลยต้องขยับไปเป็นช่วงเย็น
เริ่มออกจากบ้านเวลาทุ่มเศษ...ไปเติมน้ำมันแถวๆบางปะอิน
ได้กาแฟสดมาสองแก้ว เผื่อไว้ยามค่ำคืน ปกติก็ไม่กินมากมายอะไร
แต่คราวนี้คำนวณแล้วว่า....ขับไปพักไปน่าจะใช้เวลาเดินทางประมาณ 8 ชั่วโมง
ถนนวันนั้นรถไม่มาก...ไปแบบสบายๆ
แวะกินก๋วยเตี๋ยวแถวๆปักธงไชย....เข้าห้องน้ำ จากนั้นก็ไปต่อ
ใช้ทางหลายหมายเลข 24 ไปตลอดทาง
จนถึงกระทั่งถึงแยกเข้าอำเภอกันทรลักษณ์ แวะไปที่ศาลหลักเมืองพบสมาชิก
สอส. ที่มาตั้งเวทีไว้ล่วงหน้าแล้ว
จากการสอบถาม สอส. แจ้งว่า...พวกการ์ดเราที่อุทยานโดนไล่ลงมาหมดแล้ว
และชาวบ้านแถบนั้นไม่ให้ สอส. ตั้งเวทีที่อุทยาน
รับทราบว่าเป็นพื้นที่......เสื้อแดง
ก็ นอนกันในรถนั่นแหละ....ตื่นเช้ามาก็พบพี่ที่มาจากเกาะช้าง
ชวนกันไปอาบน้ำที่ศรีษะอโศก
เมื่อไปถึง...ผมก็ตลึง....พี่น้องเราทั่วสาระทิศ
รวมกันอยู่ที่นั่น เตรียมตัวกันพรั่งพร้อม ทั้งน้ำ อาหาร ของแห้ง การ์ด
ระบบไฟ ระบบสื่อสาร ซักซ้อมความเข้าใจ.....จากนั้นจึงออกเดินทาง
ไปศาลหลักเมืองตามเวลานัดหมาย 9 โมงเช้า
แค่พวกเราเคลื่อนขบวน...หัวขบวนอยู่ที่ศาลหลักเมืองแล้ว
แต่ท้ายแถวยังอยู่ศรีษะอโศก....ผมประเมินในใจว่า มีพี่น้องเราประมาณ
10000 คน
(รถ 1000 x 10คน)
ระหว่าง ทางพี่น้องสองข้ามทางที่เห็นขบวนของเราต่างออกมาถ่ายรูป
และโบกมือแสดงอาการต้องรับ บางวท่านที่เป็น พธม. ก็เอาอาวุธมือตบออกมาตบ
พวก เราเปิดวิทยุคลื่น 107.75
ซึ่งเป็นของศรีษะอโศก....คอยรายงานสถานะการณ์ต่างๆให้เรารู้ตลอดทาง
พร้องทั้งเชื่อมสัญญาณ ASTV, FMTV ด้วย
ดังนั้น....ไม่ว่าสถานะการณ์จะเป็นเช่นไร....พวกเราทั้งขบวนรับรู้และเคลื่อนไหวในทิศทางเดียวกัน
เรา ดีใจที่เราได้มาทำหน้าที่ของคนไทยที่รักชาติ...ทำในสิ่งที่ทหาร
รัฐบาล.....ไม่กล้าทำ.....ไม่ยอมทำ
เขาเหล่านั้นควรมาก้มกราบเท้าหญิงเพศแม่ในขบวน
เธอเหล่านั้น....จิตใจเข้มแข็งกว่า....ทหารชั้นผู้ใหญ่หลายคนนัก
ขับ ไปได้สักครึ่งทาง...ก็พบอุปสรรค วิทยุแจ้งว่า
มีการวาง....เรือใบ...ดักหน้าขบวน การ์ดลงไปทำหน้าที่ทันที
จากนั้นจึงผ่านด่านแรกซึ่งแต่ตัวสีกากีอ่อนๆ
เข้าใจว่า...ไม่ใช่ตำรวจ
แกนนำและคุณวีระเข้าเจรจาและเปิดทางด้วยดี.....แต่รถบางคันก็โดนยิงด้วยหนังสะติก
ซึ่งพวกมันซุ่มยิงอยู่ห่างๆ
ขบวนเคลื่อนาไปได้ระยะหนึ่ง....ก็หยุดยาวเวลาขณะนั้นประมาณ 11 โมง
วิทยุแจ้งว่า...มีด่านตำรวจ และรถตำรวจขวางถนนเอาไว้ทั้งสองเลน
ด้านหลังตำรวจมีชาวบ้านตั้งเวทีปราศรัย....โจมตีพวกเรา ก็คิดว่าคงผ่านไปได้
เวลา ผ่านไป 1 ชั่วโมง....พวกเรายังไม่ได้ขยับ อากาศร้อนมาก
พวกผู้หญิงลำบากมาก....มีปัญหาในการเข้าห้องน้ำ....แต่โชคดีที่ร้านค้าสอง
ข้างทาง
อนุญาตให้พวกเราไปเข้าห้องน้ำได้......พวกเราซึ่งกำลังหิวก็กิน
ข้าวเที่ยง พร้อมอุดหนุนร้านค้าแถวๆนั้น ในใจก็คิดว่า
ชาวบ้านแถวนี้ก็พูดจาดีเข้าใจกันและกันนี่นา
บ่ายโมง....มีเสียงจาก วิทยุว่า....เราจะฝ่าด่านตำรวจเข้าไป
จากที่เคยเข้าร่วมกับ
พธม....การฝ่าด่านไม่ใช่อะไรที่ยุ่งยาก....ใช้กำลังคนดันตำรวจที่ถือโล่ห์
เรียงกันเป็นแผง
ไม่นานก็ดันด่านตำรวจได้ และก็ให้ตำรวจขับรถหลบออกไป
(หากไม่ขับเราก็ช่วยกันยกหลบ....ก็เท่านั้น)
รถตำรวจทุกคันจอดนิ่งหลบให้พวกเรา....ไม่มีความเสียหายใดๆเกิดขึ้น....นี่แหละความสง่างามของ
พธม. (ผมคิด)
ห่างออก 100 เมตร....เป็นโรงเรียนและวัดภูมิซรอล....พวกชาวบ้านที่ปราศรัยยังอยู่
แต่น้ำเสียงและอารมณ์ไม่เหมือนชาวบ้านสองฝั่ง...ที่เราไปขอเข้าห้องน้ำ
ส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่น
มีอาการเมา.....และ....มาจากที่อื่น !!!
พวก มันมีไม้ มีอาวุธ บางคนใช้ก้อนหินขว้างปารถของพวกเรา
ตำรวจช่วยกันชาวบ้านกลุ่มนี้ให้ถอยร่นเข้าไปในวัด.....พวกมันจึงใช้ก้อนหิน
ขนาดใหญ่ปาเข้ามายังขบวนรถ
รถพวกเรากระจกแตกหลายคัน
รถทัวร์ไม่สามารถผ่านเข้าไปได้เพราะเป็นเป้าขนาดใหญ่ รถตู้กระจกแตก
ตัวถังยุบ....ผมนึกถึงพวกที่ใช้อิฐตัวหนอนเป็นอาวุธทันที....ไอ้เสื้อแดง!!!
ด้านหน้า....แจ้งมาว่า....ขอกำลังพวกผู้ชาย...เพราะการ์ดเราเริ่มอ่อนแรง....ผมถือกล้องออกไป...พร้อมถ่ายภาพรอบๆไว้
ด้านซ้าย...มีรถถ่ายทอด....TPBS...ช่อง 9
ด้านขวา....ช่อง 3
เหตุการณ์ต่างๆอยู่ในกล้องของสื่อสาธารณะ....ตลอดเวลา
(ทราบภายหลังว่า....พวกมันบิดเบือนกันสุดๆ....สันดานชั่ว....เอ้ย)
แต่ ASTV รายงานภาพข่าวตลอด , FMTV ก็รายงาน....มีแต่พวกเราชาว พธม.
เท่านั้น....ที่ได้รู้ความจริง
ระหว่างพวกเราโดนมันขว้างหิน....อยู่ๆตำรวจ
ทหาร....ก็หายไปจากถนน...ปล่อยพวกเรากับม๊อบจัดตั้ง....เผชิญหน้ากันเอง
มีเสียงปืนดังขึ้น
มีรถพยาบาลพาคนเจ็บออกไป....ผู้ว่าศรีษะเกษที่มีเจรจาแทนชาวบ้านก็หายหัวไป
(หรือว่ามันรู้กัน....วะ)
การ์ด ทำงานกันแข็งขัน
แต่ก็บาดเจ็บ.....พวกเราไม่มีอาวุธเลย....ได้แต่ตัดกิ่งไม้แถวๆนั้น
เตรียมไว้สู้กับมัน ขบวนรถผ่านเข้าไปได้จำนวนมาก
แต่มีบางส่วนเข้าไม่ได้....เช่น รถทัวร์
พวกเราที่นั่งรถทัวร์มาก็จำต้องไปขอนั่งท้ายรถกระบะ....และก็ตกเป็นเป้าของการปาก้อนหิน
!!!
ผมผ่านเข้าไปได้ก็ท้ายๆขบวนแล้ว....ด้านหน้าขบวนถูกกันที่ด่านอุทยาน
ด้านหลังขบวนก็ชนกับพวกมันที่ยิงปืนออกมาเป็นระยะ....ก็ไม่รู้ว่า
เป็น ชาวบ้านหรือเจ้าหน้าที่ที่ยิง....พวกเราบางคนบอกว่า....เสร็จงานนี้เราไปไล่
....รัฐบาลกันเถอะ....ไล่รัฐบาลง่ายกว่า....ไล่เขมรเยอะ
มวลชนจัด ตั้งพวกนี้....มันไม่มีสมอง มันจึงไม่เจรจา
เอาเงินฟาดกระบาลมันให้งง....ก็เดินหนีไปเอง.....คุณวีระและแกนนำ
เสียเวลามากในการเจรจา
ให้ควายกลับกลายเป็นคน.......แต่ควายก็ย่อมเป็น
ควายวันยังค่ำ....เราจึงเจรจากับมวลชนจัดตั้ง
และทหารไม่รู้เรื่อง.....รู้แต่ว่า....พวกมันยื้อ....ให้ถึงค่ำ
และถ้าเราไม่ถอย....คืนนี้....พวกเราคงเป็นเป้านิ่ง...บนถนน
ถึง แม้ว่าจะวางเวรยาม....และมีการประกาศกฏอัยการศึก.....แต่ผมก็ไม่ได้ดีใจอะไร
.....เพราะรู้แล้วว่า...ทหารกับตำรวจ....มันปล่อยให้ไอ้พวกชาติชั่วมันยิง
เรา
ดังนั้น....คืนนี้....ไอ้สวะนี่.....คงยืนนิ่งๆปล่อยให้เราถูกยิงต่อหน้าพวกมันเป็นแน่
6 โมงเย็นเราร้องเพลงชาติบนถนน....วันนี้เพลงชาติไพเราะมากๆ....หัวขบวนแจ้ง
ว่ากำลังเจรจา.....แต่เรารอมาครึ่งวันแล้ว....ขบวนยังไม่ขยับเลย
ผม คว้างกล้องออกไปเก็บภาพอีก....เดินไปเรื่อยๆจากท้ายขบวน ไปหัวขบวน
รถจอด 3 เลน ค่อยๆแน่นขึ้นๆเป็น 4 เลนและจอดชิดกันกว่า 2 กิโลเมตร
พวกเราเริ่มแจกจ่ายอาหารกันแล้ว....เหนื่อ แค้น
และยังคงรอคำตอบ.....แกนนำว่าไงว่าตามกัน
ความ มืดเริ่มคืบคลานเข้ามา....เสียงจากหัวขบวนแจ้งว่า....ให้เราถอยกลับเพื่อ
ความปลอดภัย เพราะมืดแล้ว พรุ่งนี้จึงจะขึ้นไปได้.....โดยส่งตัวแทน 76
จังหวัด
ขึ้นไปอ่านแถลงการณ์ที่....ผามออีแดง
ที่ไม่แน่ว่า....วันหน้าจะยังเป็นของเราอยู่หรือไม่ ???
พวก เราเก็บข้าวของที่เอาออกมานอนรอระหว่างรอผลเจรจา....กลับรถและตั้งขบวน
ไม่น่าเชื่อว่าจะใช้เวลานานเกือบ 1 ชั่วโมง
เสียงจากลำโพงบอกว่า....ทหารตำรวจ
จะคอยดูแลเราให้ออกไปอย่างปลอดภัย (ฝันไปเถอะ.....ผมคิด)
เคลื่อน ขบวนไปได้ 100 เมตรก็โดยมันปาหินอีก ทราบภายหลังว่า...มันยิงรถ
พธม เพชบูรณ์ และรถตู้คันอื่น กระสุนทะลุตัวถังรถ....สันดาน....เอ้ย
พวกเรามาเรียกร้องแผ่นดินคืน.....แต่ไอ้ควายใจหยาบ....มาจะเอาชีวิตเราแลกกับความโง่ของมัน
รถ หัวขบวน...เลี้ยวเข้าไปที่ศรีษะอโศก บางคนไปพักผ่อน บางคนก็กลับ
ซึ่งคุณวีระได้แจ้งพวกเราไว้แล้วว่า....ตามสะดวก....เพราะในตอนเช้าจะส่งตัว
แทนเข้าไปเท่านั้น
ผมหันหัวรถกลับกรุงเทพ....ภรรยาซึ่งตากแดดมาทั้งวันหลับอยู่ข้างๆ
ผมออกเดินทางไปพักก็หมดแรง.....งีบเอาแรงที่ปั๊ม.....เพราะไปไม่ไหว
เมื่อถึงบ้านในวันอาทิตย์....เข้าเวปผู้จัดการ....ก็พบว่า
- ฟรีทีวี....บิดเบือนข่าวพวกเราเสียสิ้น
- พวกวอร์รูมรัฐบาล....ก็เข้ามาบิดเบือนในเวป....ให้พวกเราแตกแยกกันเอง
แต่เอาเถอะ.....ยังไงก็ได้.....เพราะควายมันย่อมเป็นควาย
จะให้มันยืนสองขาเหมือนคน ก็เป็นการทรมาน....ควายอยู่ดี.....555
zz
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น