เมื่อทำงานอยู่กับใคร ไม่ว่าจะเป็นงานราชการหรืองานเอกชน
ขอให้ลูกพยายามศึกษานิสัยใจคอของผู้ใหญ่หรือเจ้านายให้ดี
ทั้งนี้เพราะผู้ใหญ่แต่ละคนไม่เหมือนกัน ประเภทน้ำนิ่งไหลลึกก็มี
ประเภทปากหวานก้นเปรี้ยวก็มี ประเภทปากปราศรัยใจเชือดคอก็มี
ประเภทพูดจากะเราดี ชมเราตลอดเพื่อหลอกใช้เราทำงานให้
แต่ว่าไม่เคยให้อะไรเราเป็นชิ้นเป็นอันก็มี
ถ้าเราหลงลมปากคนอย่างนี้เราจะเหนื่อยตลอดไป แต่ของดีๆ
เขาจะให้แก่พวกพ้องหรือคนใกล้ชิดของเขาหมด
แล้วมาพูดให้กำลังใจเราให้ทำดีต่อไป อย่าท้อแท้อะไรทำนองนี้
ประเภทปากหวานก้นเปรี้ยวอย่างนี้แหละร้ายนักละลูกเอ๋ย
ส่วนประเภทน้ำนิ่งไหลลึกนั้นต้องดูไปนานๆ จึงจะรู้ว่าดีจริงหรือไม่
ดูที่การกระทำ เขาอาจจะไม่ชมเรา แต่พอถึงเวลาอาจให้บำเหน็จรางวัลเราก็ได้
ประเภทปากร้ายใจดีนั้น
ขอให้เราอดทนเขาให้ได้เท่านั้นแหละเป็นได้ดีทุกรายไป
หากลูกได้ทำงานกับผู้ใหญ่ที่ปากหวานก้นเปรี้ยว ไม่มีความยุติธรรม
มีความลำเอียงและหูเบา ก็ต้องระวังตัวระวังใจ ทำงานเพื่องาน
ทำไม่ให้ผิดพลาดบกพร่องเท่านั้นก็พอแล้ว อย่าไปหวังอะไรมาก
ที่เตือนลูกอย่างนี้มิใช่จะสอนลูกให้เป็นคนเห็นแก่ตัว
แต่เตือนเพื่อให้ลูกป้องกันตัวไว้ ไม่ต้องเหนื่อยและทุ่มเทกับงานเกินไป
แต่ผลที่ได้รับกลับเป็นความช้ำใจและขมขื่นเพราะผู้ใหญ่ไม่ยุติธรรม
ภาษิตที่กล่าวไว้ว่า "ทำดีได้แต่อย่าเด่นจะเป็นภัย
ไม่มีใครอยากเห็นเราเด่นเกิน" นั้นยังเป็นอมตะอยู่เสมอ
การทำความดีนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้อง
แต่ทำดีต้องให้ถูกบุคคลด้วยจึงจะได้ผลดีจริง
ที่มา จากหนังคำพ่อ คำแม่ ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น