บางทีก็ลืมไป' จาก หนึ่งสมอง สองมือ

บางทีก็ลืมไป', '

จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์

ในชีวิตการทำงาน ทำไปนานๆ บางทีก็นึกไม่ถึงหรือลืมไปว่า
ความสิ้นเปลืองต่างๆเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา

สิ่งที่ลืมไปนี้ ถ้าทเยบค่าเป็นตัวเงิน เดือนหนึ่ง ปีหนึ่งก็มหาศาลนะครับ

มีอะไรบ้างที่เราอาจจะลืม
มีบ้างไหมครับที่ได้พบได้เห็นกันบ่อยๆว่า
ก๊อกน้ำถูกเปิดทิ้งให้น้ำไหลอยู่เป็นเวลานาน
ยิ่งก๊อกน้ำเสียในสภาพที่ก๊อกน้ำทิ้งตลอดเวลาโดยช่างไม่ไปแก้ไขทันท่วงที
ก็ยิ่งสูญเสียมากมาย

มีบ้างไหมครับ ที่ไฟในห้องประชุมเล็กหรือห้องประชุมใหญ่
รวมทั้งเครื่องปรับอากาศเปิดทิ้งไว้ ทั้งๆที่สามารถจะปิดไฟปิดเครื่องได้
ในขณะที่ไม่มีคนอยู่ในห้อง หรือเมื่อออกจากห้องประชุมแล้ว ลืมปิดไฟ
ลืมปิดแอร์

มีบ้างไหมครับที่การขึ้นลิฟต์ ลงลิฟท์สำหรับตึกใหญ่ที่มีลิฟต์หลายตัว
แทนที่จะรวมกลุ่มไปขึ้นลิฟต์ตัวเดียวกันได้
กลับเดินแยกไปขึ้นลิฟต์ตัวละสองคนโดยไม่จำเป็น

มีบ้างไหมครับที่คลิปหนีบกระดาษตกเรี่ยราดบนพื้นในสำนักงาน
ก็ปล่อยให้มันอยู่กับพื้นอย่างนั้น
โดยไม่ยอมก้มลงไปเก็บขึ้นมาใช้ประโยชน์ได้อีก
ทั้งๆที่มันสามารถนำไปใช้ได้

มีบ้างไหมครับที่เอาหัวกระดาษจดหมายอย่างดีมาจดข้อความทางโทรศัพท์
ทั้งๆที่สามารรถใช้กระดาษธรรมดาขนาดเพียงหนึ่งในสี่ของกระดาษหัวจดหมายเท่านั้น

มีบ้างไหมครับที่ใช้โทรศัพท์นอกเรื่องนอกราวบ่อยๆ ครั้งละหลายนาที
ทั้งๆที่จังหวะนั้นเองอาจมีโทรศัพท์ลูกค้าเข้ามาทำให้ขายสินค้าได้
แทนที่ลูฏค้าจะหมุนไม่ติด

ปรากฏการณ์สูญเปล่าฟุ่มเฟือยเหล่านี้ ไม่ใช่เรื่องตั้งใจ
แต่เป็นเพราะมองเห็นความสำคัญยังไม่พอ หรือไม่ก็นึกไม่ถึง
หรือบางทีก็ลืมไป

สำนักงานบางแห่ง
จึงติดตั้งก๊อกน้ำที่กดแล้วมีน้ำไหลออกพอเหมาะล้างมือแล้วหยุดไหลเอง
ก็พอช่วยได้ครับ ด้วยการแก้ไขที่อุปกรณ์ สำคัญกว่า คือ คนครับ
คนที่รับผิดชอบ เขียนป้ายเตือนความจำไว้ที่สวิทซ์ไฟหรือก๊อกน้ำพร้อมกันไปกับการแนะนำบอกกล่าวกัน
หยิบยกตัวเลขความสูญเปล่าเหล่านี้นับเป็นเดือนเป็นปีออกมาให้ทุกคนเห็น
เพื่อสร้างจิตสำนึกรับผิดชอบร่วมกัน ก็จะลดความสูญเปล่าลงไปได้