คำคนเถือเนื้อสดเลือดหยดเผาะ
คำคนทิ่มแทงใจแม้ไพเราะ
ก็อาจเซาะหนังแร่เป็นแผลร้าย
คำคนคอยยุแยงให้แย้งแยก
คำคนยุให้แตกให้แปลกฝ่าย
คำคนยุให้คนฆ่าคนตาย
จึงวุ่นวายด้วยคำคนให้จนใจ
"อันสาหินแปดศอกตอกเป็นหลัก
ไปมาผลักบ่อยเข้าเสายังไหว"
ดังคำคนเหมือนลมโบกกรรโชกไกว
จึงโยกให้ใจคนต้องโอนเอน
แม้จะต้านลมคำคอยซ้ำผลัก
ใจต้องเห็นเป็นหลักให้หนักเช่น
มีสติตรึกตรองกรองประเด็น
คิดให้เห็นจริงคำให้ย้ำคิด
มีหัวใจเป็นกลางอย่างตรงเที่ยง
ไม่เอนเอียงขวาซ้ายให้ตั้งจิต
คำใดเท็จใดจริงนิ่งสักนิด
คำใดถูกหรือผิดคิดสักน้อย
ในความเท็จอาจมีจริงเป็นสิ่งสร้าง
ในความจริงอาจมีบ้างก็เท็จบ่อย
เมื่อมีเหตุย่อมมีผลให้คนคล้อย
อย่าหลงถ้อยลมคำจำนรรจา
เมื่อตรงดีเห็นได้ย่อมไม่หลง
คำคนคงหมดทางสร้างปัญหา
คำที่ร้ายอาจไม่ร้ายใช้ปัญญา
สติพาไม่ช้ำด้วยคำคน
"อหังการ์ กล้า"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น