นักฟุตบอลทีมชาติหน้าใหม่ นั่งซึมเศร้าอยู่ข้างสนามหลังจากที่เดินทางจากเมืองไทยมาแข่งขันที่ต่าง ประเทศ โค้ชเห็นดังนั้นจึงเข้ามาปลอบเพราะเข้าใจดีว่าคนที่เพิ่งจากบ้านมาครั้งแรก นานๆ แบบนี้ก็ต้องมีการคิดถึงบ้านมากเป็นธรรมดา
"เข้มแข็งหน่อยอ้ายน้อง แรกๆก็อย่างนี้ทุกคนแหละ อีกหน่อยก็ชินไปเอง"
เขาเงยหน้ามองโค้ชด้วยน้ำตาที่เปียกชุ่ม พลางเอ่ยเสียงเครือว่า
"ผมพยายามหักใจแล้วครับที่จะไม่คิดถึงบ้าน แต่โอกาสที่ภรรยาผมไปธุระต่างจังหวัดช่วงนี้เหลือแต่น้องสาวเธออยู่ที่บ้าน คนเดียวแบบนี้มันหาไม่ได้อีกแล้วครับโค้ช"
จาก คนอุบล
มีนาคม พ.ศ. 2537
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น