Theขี้ฝุ่นริมทาง
วันพฤหัสบดีที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2556
คำพระ - โกศล อนุสิม
คำพระ - โกศล อนุสิม
ผมแต่งงานที่กรุงเทพฯ แล้วก็กลับบ้านที่นาจะหลวย อุบลราชธานี ไปขอพรจากรพที่วัดข้างบ้าน ซึ่งสมัยอยู่ที่บ้านผมไปกินนอนที่วัดกับเพื่อนที่เป็นสังกะลีอยู่บ่อยๆ
ผมกับเมียเอาดอกไม้ธูปเทียนไปหาหลวงพ่อเจ้าอาวาส ซึ่งเป็นเจ้าคณะอำเภอด้วย หิ้วน้ำไปด้วยถังหนึ่งเพื่อสำหรับหลวงพ่อทำน้ำมนต์รดให้เป็นศิริมงคล
หลวงพ่อให้พรสั้นๆ เป็นแนวปฏิบัติสำหรับใช้ชีวิตคู่ว่า
"เป็นผู้ชายก็ให้รู้จักทำเป็นหัวหนวกบ้าง เป็นผู้หญิงก็ให้รู้จักทำเป็นตาบอดบ้าง แค่นี้ก็จะอยู่กันได้ด้วยดี"
ผมกับเมียก็อยู่กันด้วยดีจนอยู่ในช่วงปีที่ ๒๑ แล้ว
ผมคิดว่าทุกๆคนกับทุกๆเรื่องราว ถ้าทำอย่างที่หลวงพ่อสอนได้ คนทั้งหลายก็จะอยู่กันได้ด้วยดี
ปัจจุบันนี้คนต่างก็ตาดีเกินไป เห็นทุกเรื่อง หูดีเกินไป ได้ยินทุกเรื่อง จึงมีแต่ความวุ่นวายอย่างที่เป็นอยู่
ต่อเรื่องราวความเป็นไปของโลก ผมจึงทำตาให้บอด ทำหูให้หนวก มากขึ้นในปัจจุบันนี้
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น