อิสระเกินไปคือฟุ้งซ่าน

อิสรภาพที่จะทำตามอำเภอใจ
เป็นสัญลักษณ์ของความฟุ้งซ่าน
ความเป็นตัวของตัวเองที่จะคุมใจให้อยู่ในร่องในรอย
เป็นสัญลักษณ์ของสมาธิ

เมื่อพูดถึงความพอใจ
เกือบทุกคนจะอยากทำอะไรได้ตามใจชอบเป็นหลัก
และเมื่อพูดถึงความอึดอัด
เกือบทุกคนจะนึกถึงวินัยและเรื่องดีที่ต้องฝืนใจทำ

แต่เมื่อพูดถึงสภาพทางใจ
การทำอะไรตามใจไปเรื่อยๆ
ก็คือการปล่อยจิตให้ซัดส่ายไม่หยุด
สะสมมากเท่าไหร่ก็ฟุ้งซ่านรำคาญใจมากขึ้นเท่านั้น
ขณะที่การห้ามใจจากเรื่องไม่ถูกไม่ควร
ตั้งตนมั่นคงอยู่ในกรอบที่ชัดเจน
ที่เล็งไว้แล้วว่าดี ว่าถูกต้อง
โดยไม่ปล่อยใจให้หลุดออกนอกลู่นอกทาง
ก็คือการดัดจิตดัดใจให้ค่อยๆตรง
ค่อยๆหนักแน่นขึ้น และแข็งแรงขึ้นกระทั่งคงเส้นคงวา

ความคงเส้นคงวาในวินัยที่ไม่อึดอัดเกินไปนั่นเอง
ก่อให้เกิดพลังสมาธิ
สะสมมากเท่าไหร่ก็ยิ่งสงบนิ่งเป็นสุขอยู่กับตัวเองมากขึ้นเท่านั้น

หากคุณเป็นหนึ่งในคนที่ชอบบ่นว่ารำคาญความฟุ้งซ่าน
ตั้งสมาธิยาก ก็ขอให้สำรวจว่าให้อิสรภาพตนเองมากไปหรือเปล่า
ชีวิตมีวินัยให้ใส่ใจอยู่ในร่องในรอยถูกต้องแค่ไหน
เพราะเหล่านั้นแหละครับพื้นฐานสำคัญ
ที่จะตัดสินว่าคุณจะฟุ้งซ่านเก่งหรือทำสมาธิเก่ง

ดังตฤณ
ธันวาคม ๕๕