สิ่งที่น่าเจ็บใจที่สุด
คือการไม่สามารถถอนความเจ็บใจได้อย่างใจ
คนเราไม่อยากเป็นทุกข์
แต่ช่วยไม่ได้ที่มีเรื่องน่าเจ็บใจให้เป็นทุกข์อยู่ทุกวัน
และเวลาเจ็บใจขึ้นมา ก็ยากที่จะถ่ายถอนเสียด้วย
ทั้งที่บางทีไม่อยากเจ็บเหมือนทิ่มแทงตัวเองซ้ำซากเลย
วิธีแก้ความเจ็บใจของคนส่วนใหญ่จะเป็นการซ้ำเติมตัวเอง
คือ อยากหายเจ็บใจด่วน
ซึ่งก็จะต้องมารู้สึกในภายหลังว่าช่วยไม่ได้ที่มันไม่หาย
ไม่รู้จะทำยังไงให้มันหาย
ความจริงก็คือแค่อยากหายเจ็บใจก็พอแล้ว
และเมื่อเกิดความเจ็บ ไม่รู้จะทำอย่างไร ให้บอกตัวเองว่า
"ก็ไม่ต้องทำอะไร" แล้วจะรู้สึกเบาสบายขึ้นมาได้
จำอาการที่ "ไม่ทำอะไร" เอาไว้ครับ
มันโล่ง มันสบาย มันคลายใจ
แต่ถ้ามัวแต่ "ทำอะไร" อยู่นั่นแหละ
คือทิศทางเดียวกับการผูกใจอยู่กับเรื่องน่าเจ็บ
ย้ำคิดถึงเรื่องน่าเจ็บใจไม่เลิก
ทำนองเดียวกับสั่งตัวเองว่า "อย่าคิดถึงสีแดง"
พอย้ำสั่งอยู่อย่างนี้ เราก็จะคิดถึงสีแดงตลอดเวลา
แทนที่จะเลิกข้องแวะกับมัน
การไม่ทำอะไรในขณะที่เจ็บใจ
จะพัฒนาเป็นการเจริญสติขึ้นมาได้
ถ้ามีความเข้าใจพื้นฐานรองรับ
กล่าวคือมีการรู้ว่าใจเรากำลังทำอะไรอยู่ จึงเลิกทำเสีย
แล้วสติจะบอกเราเองว่ามันผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
ไม่เห็นว่าความเจ็บใจจะเป็นเราที่ตรงไหน
ดังตฤณ
พฤศจิกายน ๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น