ความสวยความงาม

หน้าตาดีคนจะจำว่าสะสวยครึ่งชีวิต
แต่จิตใจดีคนจะจำว่างดงามไปทั้งชาติ!

พวกเราถูกธรรมชาติเสี้ยมสอนให้มองสั้น
รับรู้ไวเฉพาะสิ่งที่กำลังปรากฏอยู่ต่อหน้าต่อตา
แต่จะรับรู้ช้าต่อสิ่งที่ปรากฏเป็นภาพรวมในระยะยาว
โดยเฉพาะเพศหญิงที่โตมากับเรื่องรูปลักษณ์
ทั้งติดใจรูปลักษณ์ของตนเอง
และแข่งกันประกวดรูปลักษณ์กับคนอื่น

แท้จริงแล้วคนเราเมื่อนึกถึงใครที่รู้จัก
ใจอาจนึกถึงใบหน้าที่ "จำง่าย" ก่อนก็จริง
แต่สิ่งที่ทำให้ "รู้สึกชัด" คือนิสัยใจคอ
ซึ่งเป็นแก่นของตัวตนบุคคลคนนั้นจริงๆ
ลองนึกถึงคนสวยหรือคนหล่อที่คุณ "รู้จักดี"
คือคบหา พูดคุย รู้เห็นพฤติกรรมกันมานานพอควร
ความรู้สึกชื่นชมหรือความรู้สึกแย่ๆที่เกิดขึ้นในใจ
จะไม่ขึ้นอยู่กับใบหน้าในความทรงจำ
ปฏิกิริยาทางความรู้สึกของคุณ
จะมาจากเรื่องราวที่เขาหรือเธอก่อขึ้นมากกว่า

สรุปคือความสวยความหล่อนั้น
เอาไว้ล่อคนรู้จักห่างๆหรือไม่รู้จักเลยให้ลุ่มหลง
เป็นความทรงจำที่เอาไว้ร่ำลือให้พากันตื่นเต้นเล่น
ส่วนความดีงามนั้น
เอาไว้ผูกใจคนรู้จักใกล้ชิดให้สนิทใจ
เป็นความทรงจำอันน่าสบายใจในชีวิต
เป็นความทรงจำที่อยากจำ ไม่ใช่ฝืนจำ

ถ้าคุณเป็นความทรงจำอันงดงามสำหรับคนอื่น
ช่วยให้คนอื่นเชื่อในระยะยาวว่ามีคนปากตรงกับใจ
การกระทำตรงกับความคิด
ผลไม่ใช่แค่ทำให้คนอื่นรู้สึกดีขณะอยู่ในโลกนี้
แต่จะทำให้ตัวคุณเองรู้สึกดีทั้งเมื่อยังอยู่ในโลกนี้
และเมื่อจากโลกนี้ไปสู่โลกหน้าแล้ว

ดังตฤณ
เมษายน ๕๕