++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2552

หน้าที่ของนักการตลาด

จาก หนึ่งสมอง สองมือ
รวมบทสนทนา "ชีวิตธุรกิจ" พ.ศ. 2530
โดย ประสาร มฤคพิทักษ์


เคยสังเกตบ้างไหมครับว่า
ทำไมเราใช้ยาสีฟันยี่ห้อหนึ่งขณะที่ปฎิเสธยาสีฟันอีกยี่ห้อหนึ่ง
ทั้งๆที่สูตรยาสีฟัน คุณภาพยา ตัวยา ไม่ได้แตกต่างกัน

ทำไมเวลาขับรถแล้วจึงเข้าไปเติมน้ำมันที่ปั้มของบริษัทแห่งหนึ่ง
ขณะที่ปั้มของอีกบริษัทหนึ่งเราไม่เข้าไปเติมน้ำมัน
ทั้งๆที่น้ำมันรถก็สูตรเดียวกัน

เวลาไปโรงพยาบาล เราก็เลือกโรงพยาบาลที่เราชอบ
ขณะที่อีกโรงพยาบาลหนึ่งเราไม่ไป
ทั้งๆที่หมอและเครื่องมือก็ระดับเดียวกัน รักษาหายเหมือนกัน

สินค้าที่ห้างสรรพสินค้าทุกแห่งนั้นเหมือนกันครับ ผงซักฟอกก็ตราเดียวกัน
น้ำมันพืชก็ยี่ห้อเดียวกัน สบู่ก็ตราเดียวกัน
แต่เราก็พอใจจะไปที่ห้างที่เราเลือกไว้แล้ว

ถามว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น คำตอบก็อยู่ที่
คุณค่าทางใจที่ได้สร้างขึ้นมาทำให้เกิดความเชื่อถือ เกิดความไว้วางใจ
เป็นภาพพจน์ที่ได้ตรึงไว้แล้วในใจคน คุณภาพของสินค้าส่วนใหญ่แล้ว
ก็คุณภาพเดียวกันหรือใกล้เคียงกัน แต่ที่สินค้าตัวหนึ่งถูกเลือก
ขณะที่สินค้าอีกตัวหนึ่งถูกปฏิเสธ ก็อยู่ที่คุณค่าทางใจนี้

เนคไทเส้นหนึ่งราคาเพียง 60 บาทเท่านั้น
แต่เมื่อติดเครื่องหมายยี่ห้อดังๆของฝรั่งเศสลงไป
ก็สามารถขายได้เป็นเส้นละ 450 บาท เห็นไหมครับว่า ขายคุณค่าได้แล้ว
ราคาไม่สำคัญเลย

หน้าที่ของนักการตลาดก็อยู่ตรงนี้ครับ
อยู่ที่ตรงสร้างคุณค่าทางใจหรือภาพพจน์ที่น่าเชื่อถือมาให้ได้

เมื่อสร้างได้แล้ว
ก็จะเป็นเครื่องทุ่นแรงอย่างดีในอนาคตจะผลิตจะขายอะไรออกมาในภายหลัง
ก็ได้รับความเชื่อถือเดิมเป็นทุนสำรองไว้แล้ว

คุณค่าทางใจที่ว่านี้ เป็นสิ่งที่มองไม่เห็น
แต่ลูกค้าเชื่อว่ามีการบริการที่ดีกว่า ความเอาใจใส่ต่อลูฏค้ามากกว่า
การดำเนินธุรกิจที่ซื่อสัตย์อย่างเสมอต้นเสมอปลาย
ล้วนเป็นส่วนสำคัญที่เสริมคุณค่าทางใจทั้งสิ้น

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น