มองนาแล้งครั้งใดใจทอดถอน
ทุยยืนเบิ่งผ่ายผอมไม่ยอมนอน
ไอแดดร้อนระยับจับนัยน์ตา
ความร้อนค่อยผ่อนคลายปลายเดือนหก
ฝนเริ่มตกดินชุ่มชื้นทั่วพิ้นหล้า
เจ้าทุยเดินลากไถให้ชาวนา
สายแดดจ้าหลยุดให้ควายได้พัก
เมล็ดข้าวหว่านกระจายเคล้าสายฝน
ขึ้นเป็นต้นข้าวกล้ามาดำปัก
พอไถเสร็จแล้วคราดเก่งกาจนัก
เป็นงานหลักมานานชาวนาไทย
ร่วมลงแขกร่วมทำดำนาข้าว
หนุ่มและสาวยิ้มแย้มดูแจ่มใส
ฝนดีข้าวออกรวงทองมองวิไล
สร้างแรงใจเก็บเกี่ยวเรี่ยวแรงดี
เกี่ยวตากนวดจากรวงตวงเข้ายุ้ง
บ้างก็มุ่งรอขายหลายโรงสี
กว่าจะเปนข้าวสารผ่านวิธี
ดุจชีวีชาวนาค่าอนันต์
ทุกเมล็ดข้าวท่านกินอยู่มิรู้เบื่อ
เหมือนกินเนื้อชาวนานะทุกข์มหันต์
ชาวนาจนกับเป็นหนี้ชั่วชีวัน
ไม่สุขสันต์ไม่มั่งมีชั่วชีวิต
ดุลสิทธิ์ ทองประไพ
(ปทุมธานี)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น