++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอาทิตย์ที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2550

บันทึกรักจากชายคนหนึ่ง : พาพ่อแม่ไปเที่ยวปราสาทหินพนมรุ้ง

ความรักระหว่างชายคนหนึ่งกับเธอผู้เป็นหวานใจที่นำมาบันทึกในที่นี้ หลายสิบตอนนั้น
ดูจะสดชื่น มีความสุข หวานซึ้ง..
จะเป็นความรักในช่วงเริ่มต้นหรือเปล่า
แล้วนานๆไปจะรัก เอาใจใส่แบบนี้หรือเปล่านะ

ถ้ามองกันให้นานๆ หากอยากรู้ว่า คนที่รักกันนั้น จะรักกันได้นานแค่ไหน
สังเกตได้จาก ความรักเอาใจ ใส่กับคนที่อยู่มาด้วยนานๆ
หรือคนในครอบครัวนั้นเอง ซึ่งก็คือ พ่อ-แม่

วัน เสาร์ที่ 2 มิ.ย. 2550 คุณพ่อ-คุณแม่ของเธอผู้เป็นหวานใจ เดินทางมาเยี่ยมเธอถึงจังหวัดที่เธอทำงาน
เพราะลูกสาวไม่ได้กลับบ้านหลายอาทิตย์ จึงมาหาด้วยความคิดฮอดคิดถึง
เธอและน้องสาวจึงมีโอกาสได้ดูแลพ่อแม่
พาพ่อแม่ไปเที่ยว ปราสาทหินพนมรุ้ง ที่บุรีรัมย์



คนหลายคน จะดูแลเอาใจใส่คนรักได้ดีมากๆ แต่กับพ่อและแม่ ไม่สนใจใยดีถึงเพียงนั้น
ต่างกับพ่อแม่ ที่พยายามดูแลตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ ก็ยังคงรักผู้เป็นลูกไม่เปลี่ยนแปลง
ตอน เด็กๆ พ่อแม่ พาลูกไปเที่ยวที่ต่างๆมากมาย พาไปไม่รู้เบื่อ
แต่จะมีลูกๆสักกี่คน ที่มีโอกาสพาพ่อกับแม่ไปเที่ยวได้บ้าง
แล้วจะพาไปเที่ยว ได้กี่แห่งกันล่ะ




ลูกๆหลายคน มัวทำแต่งาน เอาใจใส่ดูแลคนรักและครอบครัวของตัวเอง
แทบไม่มีเวลาที่จะนึกถึง เอาใจใส่พ่อแม่ พาพ่อแม่ไปเที่ยวเสียเลย
จะนึกถึงพ่อแม่ ไปเยี่ยมพ่อแม่ในช่วงเทศกาลวันหยุด สำคัญเท่านั้น

คนที่รักพ่อแม่ ห่วงใยพ่อแม่ ถือว่า เป็นคนที่ประเสริฐ น่ารัก
มิน่าล่ะ ชายคน หนึ่งถึงรักเธอซะขนาดนี้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น