วันพุธที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2555
บทกวี ความเพิกเฉย ของคนไทย ... ช่างกระไร ไยใจดำ
Arichai Tipayaratkul
ความเพิกเฉย ของคนไทย ... ช่างกระไร ไยใจดำ
สะท้านสะทก อกระกำ ......... ฤาเวรกรรม ทำร่วมกัน
คิดเพียง เอาตัวรอด ........... คงต้องจอด แจวไม่ทัน
ศึกใกล้ ไม่โรมรัน ............... ต่อตีมัน ป้องกันเมือง
คนถ่อย น้อยหรือนั่น ........... นับนับวัน มันรุ่งเรือง
ทนได้ ไม่ขัดเคือง .............. ช่างเปล่าเปลือง วันเวลา
ศึกนอก ชักเข้าบ้าน ............ ร่วมล้างผลาญ ปล้นประชา
โจรนอก บอกเข้ามา ............ เอาละวา เสียท่าโจร
หลงรวย หลงก้าวหน้า ......... หลงใฝ่หา เพียงหัวโขน
จิตใจ แสนหยาบโลน ......... ไฟชั่วโชน อยู่ภายใน
พลังเงียบ เป็นเป่าสาก ........ ดั่งกาฝาก สังคมไทย
หากไทย ไม่เป็นไท ............ อยู่ต่อไป อายฟ้าดิน
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น